Komornik prowadzący postępowanie egzekucyjne zobowiązany jest do przestrzegania [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=C35601558DFE9568B367617408F6B486?id=183360]ustawy o komornikach sądowych i egzekucji[/link] oraz [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=57C9D7AAC6ACE864F7658F0C7FC10491?id=70930]kodeksu postępowania cywilnego[/link]. Dokonywane przez niego czynności muszą również spełniać wymogi rozporządzenia w sprawie czynności komorników.
[srodtytul]Jak się skarżyć[/srodtytul]
Podstawowym środkiem obrony przed bezprawnym ich działaniem jest skarga na czynności komornika. Wnosi się ją do sądu rejonowego, przy którym działa dany komornik. Składana na piśmie skarga powinna spełniać wszystkie wymogi pisma procesowego. Musi zatem określać zaskarżoną czynność lub czynność, której zaniechano, oraz wniosek o zmianę, uchylenie lub dokonanie czynności wraz z uzasadnieniem. Przez zaniechanie rozumie się niewykonywanie czynności, które zgodnie z obowiązującymi przepisami komornik jest zmuszony podjąć. Nie można jednak rozumieć zaniechania jako przewlekłości postępowania. Niezależnie od wartości egzekwowanego świadczenia od skargi pobierana jest opłata w wysokości 100 zł.
Sąd zobowiązany jest rozpoznać skargę w ciągu siedmiu dni od daty jej wpłynięcia do sądu, a gdy zawierała braki formalne, od daty ich uzupełnienia. Przed rozpoznaniem skargi sąd zobowiązany jest przesłać ją komornikowi. Ten ma z kolei obowiązek w terminie trzech dni sporządzić na piśmie uzasadnienie zaskarżonej czynności lub przyczyn jej zaniechania. Ponadto na komorniku spoczywa obowiązek przesłania uzasadnienia wraz z aktami komorniczymi do sądu, chyba że skargę w całości uwzględni, o czym powinien zawiadomić sąd, strony i zainteresowanych.
Sąd odrzuca skargę wniesioną po terminie, chyba że uzna, iż są podstawy do zastosowania środków nadzorczych. Ma bowiem możliwość wydawania komornikowi zarządzeń, których celem jest należyte wykonanie egzekucji.
