Jeżeli przedsiębiorca zapłaci za używanie odbiorników z góry za okres dłuższy niż jeden miesiąc w roku kalendarzowym, może liczyć na zniżki określone w rozporządzeniu. Przykładowo 5,0 proc. miesięcznej opłaty za uiszczenie abonamentu za sześć miesięcy z góry. Oznacza to, że wysokość opłaty w 2015 r. wyniesie wówczas 122,55 zł za sześć miesięcy zamiast 129 zł.
Pierwszą czynnością po otrzymaniu wezwania do zapłaty jest sprawdzenie okresu, za który trzeba zapłacić. Abonament RTV stanowi opłatę, o której mowa w art. 2 § 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, a to oznacza, że ma do niej zastosowanie art. 70 § 1 tej ustawy stanowiący, że opłata ta przedawnia się po upływie pięciu lat, licząc od końca roku, w którym upłynął termin jej płatności (wyrok WSA z siedzibą w Gliwicach z 26 czerwca 2013 r., I SA/Gl 236/13).
Z orzecznictwa
- W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 maja 2014 r. (II GSK 627/13) sąd podtrzymał rozstrzygnięcie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (VI SA/Wa 1706/12 z 4 grudnia 2012 r.) oraz decyzję ministra administracji i cyfryzacji, zgodnie z którą nałożono na spółkę, świadczącą usługi hotelarskie, obowiązek rejestracji wszystkich ujawnionych, niezarejestrowanych odbiorników oraz ustalono opłatę z tego tytułu. Podczas kontroli ujawniono niezarejestrowane odbiorniki, które według oświadczeń dyrektora hotelu posiadały złącza telewizji cyfrowej. Późniejsze wyjaśnienia, że „w dacie kontroli nie wszystkie pokoje hotelowe były czynne, a z uwagi na remont instalacji telewizyjnej, kilka pokoi zostało wyłączonych z użytkowania, zaś na skutek wad instalacji telewizyjnej odbiór programu w tych pokojach był utrudniony albo wręcz niemożliwy", nie wpłynęły na zmianę wydanej decyzji, a następnie też wyroku. WSA w Warszawie uznał, iż ,,w dniu kontroli spółka posiadała niezarejestrowane odbiorniki telewizyjne, podłączone do instalacji pozwalającej na odbiór programu, a jej ewentualna wadliwość oraz remont i fakt, że nie wszystkie pokoje były zajęte, nie miały żadnego znaczenia dla zastosowania domniemania prawnego, że odbiorniki te pozwalały na natychmiastowy odbiór programu, co wynika z materiału dowodowego zgromadzonego w postępowaniu administracyjnym". Nawet okoliczność, iż część odbiorników nie została pokazana ze względu na pobyt gości, nie wpłynęła na ocenę sądu, który stwierdził, iż „skoro w dniu kontroli w pokojach znajdowały się odbiorniki, to, w ocenie sądu, nie było dowolne ustalenie, że odbiorniki te umożliwiały natychmiastowy odbiór programu. Z zasad logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego wynika, że jeśli w wyposażeniu pokoju hotelowego znajduje się odbiornik telewizyjny lub radiowy, to nie w celach dekoracyjnych, lecz po to, by mógł być używany przez gościa hotelu".
- Warto przedstawić też wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 lutego 2012 r. (VI SA/Wa 2252/2011). Zgodnie z nim „posiadanie w rozumieniu ustawy z 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych zostało określone jako stan faktyczny rozpatrywany w oderwaniu od prawa własności, przy czym dla nałożenia stosownych obowiązków określonych w art. 7 ust. 6 ustawy na pracodawcę wystarczające jest wykazanie, iż odbiornik będący w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu znajduje się w lokalu użytkowym zajmowanym przez jego firmę. Organ dokonujący kontroli nie ma zatem obowiązku czynienia ustaleń, do kogo należał odbiornik w ujęciu cywilnoprawnym i czy jego właściciel, jak twierdzi skarżący pracownik, dokonał rejestracji odbiornika w celu używania w miejscu pracy". Podobnie, WSA w Warszawie wyjaśnił, iż „dla nałożenia stosownych obowiązków określonych w art. 7 ust. 6 ww. ustawy na przedsiębiorcę wystarczające jest wskazanie, iż odbiornik będący w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu znajduje się w lokalu użytkowym należącym do jego firmy" (wyrok z 21 sierpnia 2008 r., VI SA/Wa 1184/2008). Z tego wynika że w razie przeprowadzenia kontroli, np. w lokalu użytkowym danego przedsiębiorcy, dla ustalenia obowiązku zarejestrowania lub uiszczenia opłaty za używanie niezarejestrowanego odbiornika, istotne jest, czy jest on w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programów oraz czy jest niezarejestrowany, a nie to, do kogo należy.
Iga Kalinowska, aplikant adwokacki LexOmni.pl
Jest wątpliwość dotycząca sposobu oraz możliwości przeprowadzenia kontroli u przedsiębiorcy. Poczta Polska może bez zapowiedzi kontrolować, czy firmy mają zarejestrowane odbiorniki telewizyjne lub radiofoniczne i nie ma zastosowania w tym przypadku ustawa z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (wyrok NSA z 9 kwietnia 2013 r., II GSK 92/12), w myśl przepisów której, m.in., organ przeprowadzający kontrolę obowiązany jest zawiadomić przedsiębiorcę o zamiarze wszczęcia kontroli oraz że czynności kontrolne powinny być dokonywane w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej.