Wojciech Tumidalski: Prawników ktoś musi sądzić

Państwo, które nie potrafi stworzyć efektywnego systemu dyscyplinarnego, płaci za to dwa razy. A traci jeszcze więcej: międzynarodową reputację.

Aktualizacja: 27.07.2021 19:45 Publikacja: 27.07.2021 19:34

Sąd Najwyższy

Sąd Najwyższy

Foto: Fotorzepa, Jerzy Dudek

Niedawny wyrok Trybunału w Strasburgu, który orzekł, że Izba Dyscyplinarna SN nie spełnia standardu niezależnego sądu, jaki gwarantuje Europejska Konwencja Praw Człowieka, jedynie potwierdził, że to nie ta zła Unia Europejska uwzięła się na Polskę. Europejski Trybunał Praw Człowieka nie jest bowiem organem UE, jak Trybunał w Luksemburgu. Problem okazuje się poważniejszy: od kilku lat działa w Polsce specjalny sąd (a istnienie takich nasza konstytucja dopuszcza jedynie w stanie wojny), który został powołany z udziałem upolitycznionej Krajowej Rady Sądownictwa i skompletowany w przeważającej części z osób bliskich prokuratorowi generalnemu.

To Izba Dyscyplinarna ostatecznie orzeka w sprawie odpowiedzialności służbowej sędziów, a także prokuratorów, adwokatów czy radców prawnych. I właśnie do niej trafiają nie tylko sprawy przykuwające najwięcej uwagi, jak zawieszonych w orzekaniu sędziów Igora Tulei czy Pawła Juszczyszyna, lecz także odważnych krytyków poczynań rządzących, jak sędziego SN prof. Włodzimierza Wróbla. Izba ta orzekała bowiem także w typowych, zdarzających się i dawniej, i dziś sprawach dyscyplinarnych sędziów oraz innych prawników.

Czytaj też:

Polska musi zapłacić nieetycznej pani mecenas

Tak było w sprawie dyscyplinarki byłej już pani mecenas z Pomorza, którą adwokackie sądy dyscyplinarne zawiesiły na trzy lata za to, że przywłaszczyła sobie pieniądze klienta (30 tys. zł) i że nie zważając na wcześniej orzeczone wobec niej zawieszenie, prowadziła działalność adwokacką. Pani mecenas odwołała się od niekorzystnych dla niej wyroków sądów korporacyjnych do Izby Dyscyplinarnej, która notabene nie przyznała jej racji. To jednak otworzyło prawniczce drogę do Strasburga, gdzie wobec Izby wytoczyła najcięższe argumenty – znane zresztą i w Polsce. Trybunał przyznał jej nie tylko rację, ale też 15 tys. euro. Pani mecenas, z pieniędzmi od klienta i od podatnika, wygra więc dwa razy, bo zarówno wyrok Trybunału w Strasburgu, jak i – o paradoksie – Izby Dyscyplinarnej były do przewidzenia. I podobnych spraw prawników, którym należy się kara dyscyplinarna, jest niestety więcej. I szkoda, że wszyscy – nawet ci sprawiedliwie ukarani – mogą iść do Strasburga i liczyć na korzystny wyrok, a nawet pieniądze.

Zły jest bowiem system i czym prędzej trzeba go zmienić. Najpierw przekazując dyscyplinarki Izbie Karnej SN, a potem – nowelizując ustawę.

Niedawny wyrok Trybunału w Strasburgu, który orzekł, że Izba Dyscyplinarna SN nie spełnia standardu niezależnego sądu, jaki gwarantuje Europejska Konwencja Praw Człowieka, jedynie potwierdził, że to nie ta zła Unia Europejska uwzięła się na Polskę. Europejski Trybunał Praw Człowieka nie jest bowiem organem UE, jak Trybunał w Luksemburgu. Problem okazuje się poważniejszy: od kilku lat działa w Polsce specjalny sąd (a istnienie takich nasza konstytucja dopuszcza jedynie w stanie wojny), który został powołany z udziałem upolitycznionej Krajowej Rady Sądownictwa i skompletowany w przeważającej części z osób bliskich prokuratorowi generalnemu.

2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Prawo karne
Przeszukanie u posła Mejzy. Policja znalazła nieujawniony gabinet
Prawo dla Ciebie
Nowe prawo dla dronów: znikają loty "rekreacyjne i sportowe"
Edukacja i wychowanie
Afera w Collegium Humanum. Wykładowca: w Polsce nie ma drugiej takiej „drukarni”
Edukacja i wychowanie
Rozporządzenie o likwidacji zadań domowych niezgodne z Konstytucją?
Praca, Emerytury i renty
Są nowe tablice GUS o długości trwania życia. Emerytury będą niższe