- Wiemy ponad wszelką wątpliwość, wedle ustaleń, jakie zostały poczynione, że już w 2013 roku, w październiku, ówczesne kierownictwo KNF dysponowało wystarczającą wiedzą, która w pełni uzasadniała podjęcie działań do przerwania tego przestępczego procederu - twierdzi Zbigniew Ziobro.
Zatrzymanie jest możliwe na 48 godzin. Zatrzymanemu, na jego żądanie należy niezwłocznie umożliwić nawiązanie kontaktu z adwokatem, a także bezpośrednią z nim rozmowę (art. 245 k.p.k.). Potem musi zapaść decyzja co dalej z zatrzymanym. Jakie środki zostaną wobec nich zastosowane? Najsurowszym jest tymczasowe aresztowanie. Jego szczególna dolegliwość znany polega na izolacji. W praktyce, areszt tymczasowy jest powszechnie stosowanym środkiem zapobiegawczym w postępowaniach karnych dotyczących zbrodni i innych przestępstw zagrożonych wysoką karą pozbawienia wolności. Dotyczy w szczególności przestępstw przeciwko mieniu związanych z użyciem przemocy, niektórych przestępstw przeciwko życiu i zdrowiu, przestępstw związanych z udziałem w grupie przestępczej, obrotem narkotykami, tzw. przestępstw korupcyjnych czy przestępstw skierowanych przeciwko wolności seksualnej.
Może być zastosowane wyłącznie przez sąd. W postępowaniu przygotowawczym z wnioskiem o zastosowanie tego środka z występuje prokurator. Ogólne przesłanki stosowania aresztu są określone w art. 249 procedury karnej. Areszt może być stosowany wyłącznie w celu zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, wyjątkowo także w celu zapobiegnięcia popełnieniu nowego ciężkiego przestępstwa i tylko wtedy, gdy zebrane dowody wskazują na duże prawdopodobieństwo, że oskarżony popełnił przestępstwo.
Dla tymczasowego aresztowania wymagane jest również spełnienie szczególnych przesłanek, określonych w art. 258 k.p.k. Chodzi o : uzasadnioną obawę ucieczki lub ukrycia się oskarżonego, uzasadnioną obawę, że oskarżony będzie namawiał do składania fałszywych zeznań bądź wyjaśnień, lub w inny bezprawny sposób utrudniał postępowanie karne. Na tym nie koniec.
Obawa musi mieć bowiem charakter uzasadniony. Co to oznacza? Za podstawę wystąpienia takiej przesłanki przyjmuje się np. sam charakter zarzucanego czynu, okoliczności towarzyszące jego popełnieniu, czy wieloosobowy charakter sprawy. Najbardziej uciążliwą dla oskarżonego lub podejrzanego podstawą stosowania tymczasowego aresztowania jest określona w art. 258 paragraf 2 procedury karnej jest przesłanka zagrożenia surową karą. Surową czyli - co najmniej 8 lat pozbawienia wolności.
