Przykład
Spółka z o.o. z Kołobrzegu prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i dystrybucji na rynki światowe gier komputerowych. W celu ulepszania własnych produktów spółka prowadzi dział badawczo rozwojowy w Kaliszu, którego zadaniem jest prowadzenie prac nad rozwojem procesów i technologii w dziedzinie gier komputerowych. Prace dotyczą rozwoju mechanizmów generujących wirtualny świat w danej grze oraz tworzenia nowych produktów i wprowadzania ulepszeń w grach już istniejących na rynku. Większość osób zatrudnionych w spółce w celu prowadzenia prac badawczo-rozwojowych zatrudniona jest na podstawie umowy o pracę, jednak część pracuje na podstawie umów cywilnoprawnych. Wypłacane przez spółkę wynagrodzenia z tytułu umów cywilnoprawnych w celu realizacji projektu prac badawczo-rozwojowych oraz zapłacone składki ubezpieczeniowe nie są dla spółki kosztami kwalifikowanymi podlegającymi odliczeniu od dochodu.
Wypłaty pieniężne i świadczenia w naturze
Na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT od podstawy opodatkowania przedsiębiorca odlicza koszty uzyskania przychodów poniesione przez niego na działalność badawczo rozwojową. Są to koszty kwalifikowane. Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT za koszty kwalifikowane uznaje się należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, a więc m.in. należności ze stosunku służbowego i stosunku pracy oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą osób zatrudnionych na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej. Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o PIT za przychody z tytułu umowy o pracę uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Przepisy podatkowe dają zatem możliwość odliczenia od dochodu kosztów kwalifikowanych z tytułu wynagrodzeń poniesionych przez firmę na działalność badawczo rozwojową uprzednio zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Ale pod pewnymi warunkami.
Porozumienie z jednostką naukową
W myśl art. 4a pkt 26 i 27 ustawy o CIT działalność badawczo-rozwojowa to działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana systematycznie w celu zwiększenia wiedzy i jej wykorzystywania w celu tworzenia nowych zastosowań. Według przepisów podatkowych odliczeniu podlegają koszty kwalifikowane w ramach badań podstawowych, do których ustawa zalicza oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne, podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.
Według art. 18d ust. 4 ustawy o CIT koszty kwalifikowane ponoszone w ramach badań podstawowych podlegają odliczeniu wyłącznie pod warunkiem, że badania te są prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki. Ale są jeszcze inne badania niż podstawowe i one podlegają odliczeniu według innych zasad. Dodatkowo, koszty te podlegają odliczeniu w ramach określonego limitu, jeżeli nie zostały przedsiębiorcy zwrócone w jakiejkolwiek formie i nie prowadzi on działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Limit kosztów jaki przedsiębiorca może odliczyć od podstawy opodatkowania to nie więcej niż 50 proc. wynagrodzeń z tytułu umowy o pracę wraz ze składkami na ubezpieczenia społeczne.
Tylko w zeznaniu
Odliczenia dokonuje się w zeznaniu podatkowym za ten rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. Jeśli firma wykazała stratę podatkową, to wydatki kwalifikowane z tytułu wynagrodzeń może odliczać w zeznaniach podatkowych przez kolejnych sześć lat podatkowych następujących po roku, w którym firma skorzystała lub mogła skorzystać z tego odliczenia. Niezależnie od możliwości odliczeń firma może każdorazowo ujmować wypłacone wynagrodzenia pracowników lub zleceniobiorców wraz ze składkami na ubezpieczenie społeczne w kosztach uzyskania przychodów.