Egzamin adwokacki i radcowski: kazusy z prawa administracyjnego

Już za 12 dni kandydaci do adwokatury i korporacji radców prawnych będą zdawać egzamin zawodowy. Od miesięcy wraz z Wydawnictwem C.H. Beck pomagamy im przygotować się do pisania prac. Dziś drugi i ostatni odcinek powtórki z prawa administracyjnego. – Tym razem wzór skargi na decyzję samorządowego kolegium odwoławczego. Za tydzień kazusy z etyki. Na koniec cyklu, 30 marca, opublikujemy wzór odwołania od negatywnego wyniku egzaminu.

Skarga na decyzję SKO

W kwestiach formalnych należy wyraźnie napisać, kto występuje w imieniu skarżącej, na jaką decyzję jest skarga, zaskarżenie (czy w całości czy części).

Zaskarżonej decyzji zarzucam:

1) Naruszenie przepisów postępowania (mające istotny wpływ na wynik sprawy):

- tj. naruszenie art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a., polegające na niewyczerpującym zebraniu i rozpatrzeniu całego materiału dowodowego i niepodjęciu wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i załatwienia sprawy, w tym niewyjaśnienie, czy (...);

- tj. naruszenie art. 7, art. 76 § 1, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a., polegające na niewyczerpującym rozpatrzeniu materiału dowodowego oraz na jego dowolnej ocenie, wyrażającej się zwłaszcza w odmówieniu mocy dowodowej i wiarygodności dokumentowi (...), pomimo że dokument ten ma moc dokumentu urzędowego, z czym wiąże się domniemanie istnienia faktów w nim stwierdzonych, co w konsekwencji doprowadziło do uznania okoliczności (...) za nieudowodnioną;

- tj. naruszenie art. 7, art. 77 § 1 i art. 107 § 3 k.p.a. polegające na niewyczerpującym zebraniu i rozpatrzeniu całego materiału dowodowego wbrew ciążącemu na organie II instancji na mocy art. 77 § 1 k.p.a. obowiązkowi w tym zakresie i w konsekwencji niepodjęcie wszelkich czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy oraz sporządzenie uzasadnienia niezgodnie z wymogami wynikającymi z art. 107 § 3 k.p.a.;

- tj. naruszenie art. 8 i art. 107 § 3 k.p.a. przez nienależyte uzasadnienie zaskarżonej decyzji z uwagi na zawarcie w nim zbyt ogólnych stwierdzeń, co uniemożliwia realizację zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa oraz uniemożliwia dokonanie kontroli zaskarżonej decyzji, w szczególności niewyjaśnienie, dlaczego (...);

- tj. naruszenie art. 28 k.p.a. (lub konkretnego przepisu prawa materialnego, np. prawa budowlanego) przez odmówienie przymiotu strony/przyznanie przymiotu strony Pani (...), w sytuacji gdy (...);

- tj. naruszenie art. 10 § 1 w zw. z art. 94 § 2 k.p.a. przez nieodroczenie rozprawy z powodów wskazanych przez stronę, przez co organ uniemożliwił stronie wzięcie czynnego udziału w sprawie, czym naruszył jej prawo do czynnego uczestnictwa w każdym stadium postępowania i wypowiedzenia się co do zgromadzonego materiału dowodowego;

- tj. naruszenie art. 9 i 11 k.p.a. przez niedostateczne wyjaśnienie podstaw i przesłanek utrzymania w mocy decyzji o (...);

- tj. naruszenie art. 8 k.p.a. przez brak pogłębienia zaufania obywateli do organów administracji publicznej poprzez wydawanie odmiennych decyzji przy istnieniu tożsamych stanów faktycznych i prawnych, a mianowicie (...);

- tj. naruszenie art. 107 § 2 i 3 k.p.a. poprzez dowolność w wydaniu decyzji przez niedostateczne i niepełne uzasadnienie decyzji, z którego nie wynika, dlaczego ten sam stan faktyczny i prawny uzasadnia różne decyzje w analogicznych sytuacjach;

- tj. naruszenie art. 106 § 1 k.p.a. przez niezasięgnięcie stanowiska (...) (wpisać nazwę organu), w sytuacji gdy przepis art. (...) ustawy z (...) o (...) [Dz.U. (...)] wprowadza taki obowiązek;

- tj. naruszenie art. 6 i 28 k.p.a. przez nadanie uprawnień strony organowi I instancji reprezentowanemu przez (...), który czynnie uczestniczył w rozprawach w dniach (...) na zasadach kontradyktoryjności, co jest niedopuszczalne w świetle obowiązujących przepisów i zasad procedury administracyjnej;

- tj. naruszenie art. 138 k.p.a. przez wydanie decyzji wyłącznie uchylającej decyzję organu I instancji, w sytuacji gdy przepis ten stanowi, że uchylenie decyzji organu I instancji może mieć miejsce tylko w połączeniu z równoczesnym orzeczeniem co do istoty sprawy bądź umorzeniem postępowania I instancji (§ 1 pkt 2) albo w połączeniu z przekazaniem sprawy do ponownego rozpoznania przez organ I instancji (§ 2);

- tj. naruszenie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 144 k.p.a. przez utrzymanie w mocy wadliwego postanowienia organu I instancji;

- tj. naruszenie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. polegające na bezzasadnym utrzymaniu w mocy zaskarżonej decyzji (...) z (...) w sytuacji, gdy prawidłowe było uchylenie przedmiotowej decyzji i orzeczenie o (...);

- tj. naruszenie art. 138 § 2 k.p.a. przez błędne uchylenie zaskarżonej decyzji, a następnie przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji, pomimo że ze względu na okoliczności sprawy decyzję nr (...) należało uchylić, a postępowanie umorzyć;

- tj. naruszenie przepisu art. 149 § 3 k.p.a. polegające na tym, że organ dokonał oceny istnienia podstawy do wznowienia postępowania na etapie badania dopuszczalności wznowienia postępowania;

- tj. naruszenie art. 147 w zw. z art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. w zw. z art. 28 k.p.a. polegające na przyjęciu, że Pani (...) nie ma legitymacji procesowej do złożenia wniosku o wznowienie postępowania ze względu na fakt, iż nie była stroną przedmiotowego postępowania, mimo że dotyczy ono jej interesu prawnego;

- tj. naruszenie art. 127 § 2 k.p.a. przez rozpoznanie odwołania przez organ X, podczas gdy właściwy w sprawie jest organ Y, skutkujące nieważnością decyzji zgodnie z art. 156 § 1 pkt 1 k.p.a.;

- tj. naruszenie art. 157 § 2 w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. przez brak wszczęcia z urzędu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji (...), w sytuacji gdy z analizy materiału dowodowego w sprawie wynika, że decyzja ta została wydana z rażącym naruszeniem prawa, tj. niezgodnie z (...).

2) Naruszenie przepisu prawa materialnego:

- tj. naruszenie art. 36a ust. 1 i 5 prawa budowlanego przez błędną jego wykładnię polegającą na przyjęciu, że zmiana układu wewnętrznych ścian działowych stanowi istotne odstąpienie od zatwierdzonego projektu budowlanego wymagające wydania decyzji o zmianie pozwolenia na budowę, podczas gdy jest to odstąpienie nieistotne, a w konsekwencji niewłaściwe zastosowanie tego przepisu;

- tj. naruszenie art. (...) ustawy z (...) o (...) przez dokonanie błędnej subsumcji do ustalonego w sprawie stanu faktycznego, będącej wynikiem błędnego przyjęcia, że art. (...) może być zastosowany wobec (...), w sytuacji gdy jednoznaczna treść tego przepisu nakazuje przyjąć, iż (...) – co w konsekwencji doprowadziło do niewłaściwego zastosowania art. (...);

- tj. naruszenie art. 137 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 782 ze zm.) przez błędne przyjęcie, że przesłanki zwrotu nieruchomości w przedmiotowej sprawie nie zostały spełnione, z uwagi na to, że nieruchomość nie stała się zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu.

W oparciu o tak sformułowane zarzuty:

– na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a/b/c p.p.p.s.a. wnoszę o uwzględnienie skargi i uchylenie zaskarżonej decyzji w całości/w części dotyczącej (...);

- na podstawie art. 145 § 1 pkt 2 p.p.p.s.a. wnoszę o uwzględnienie skargi i o stwierdzenie nieważności decyzji organu II instancji w całości, a na wypadek uznania przez sąd, że nie ma podstaw do stwierdzenia nieważności decyzji, wnoszę o jej uchylenie;

– na podstawie art. 145 § 1 pkt 3 p.p.p.s.a. wnoszę o uwzględnienie skargi i stwierdzenie wydania zaskarżonej decyzji organu II instancji z naruszeniem prawa;

– na podstawie art. 145a § 1 p.p.p.s.a. wnoszę o uwzględnienie skargi i zobowiązanie organu do wydania w terminie (...) decyzji (postanowienia) w której (...).