Zgodnie z art. 66 ust. 5 prawa o adwokaturze wymogu odbycia aplikacji adwokackiej i złożenia egzaminu adwokackiego nie stosuje się do osób ze stopniem naukowym doktora nauk prawnych, które w ciągu pięciu lat przed złożeniem wniosku o wpis na listę adwokatów, łącznie przez co najmniej trzy lata, były zatrudnione w urzędach organów władzy publicznej lub w państwowych jednostkach organizacyjnych i wykonywały czynności wymagające wiedzy prawniczej bezpośrednio związane z tworzeniem projektów ustaw, rozporządzeń lub aktów prawa miejscowego. Podobnie sprawa się ma z naukowcami, którzy wykonywali wymagające wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane ze świadczeniem pomocy prawnej przez adwokata lub radcę prawnego w kancelarii adwokackiej, zespole adwokackim.
Zdaniem autora skargi konstytucyjnej powyższe regulacje prowadzą do dyskryminacji osób zdobywających doświadczenie zawodowe na stanowisku asystenta w Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, która reprezentuje pozwane przed sąd instytucje państwowe. Powód?
Czytaj też: Praca w kancelarii bez pensji przekreśliła prawo do wpisu na listę adwokatów - wyrok NSA
„Brak jest jakiejkolwiek relewantnej cechy dystynktywnej, na podstawie której osoby zatrudnione w Prokuratorii (...) miałyby być traktowane odmiennie od osób pracujących w kancelariach radców prawnych bądź adwokatów" – czytamy w piśmie do TK.
Natura doświadczenia zawodowego zdobywanego w kancelarii prawnej i Prokuratorii jest tożsama, gdy chodzi o kategorię, a pod względem merytorycznym praca w organie procesowym Skarbu Państwa niejednokrotnie przewyższa jakość doświadczenia zawodowego osiągalnego w kancelarii.