Jednak gdy to pobierający świadczenie przedemerytalne zdecyduje się prowadzić biznes, nie jest traktowany jak przedsiębiorca – emeryt. Oznacza to, że osoby ze świadczeniem przedemerytalnym po rozpoczęciu prowadzenia działalności podlegają z tego tytułu obowiązkowo ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu i zdrowotnemu. Ubezpieczenie chorobowe jest dla nich dobrowolne.
Zmniejszenie i zawieszenie
W myśl art. 5 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych świadczenie przedemerytalne jest zmniejszane lub zawieszane na zasadach określonych w art. 5 ust. 2–5, 7 i 8 tej ustawy, gdy osiągnie się przychód, o którym mowa w art. 104 ustawy emerytalnej. W myśl art. 104 ust. 2 ustawy emerytalnej za działalność podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 1, uważa się zatrudnienie, służbę lub inną pracę zarobkową albo prowadzenie pozarolniczej działalności.
Świadczenie przedemerytalne zmniejsza się, jeżeli kwota przychodu przekracza miesięcznie 25 proc. przeciętnego wynagrodzenia w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji, ogłoszonego przez prezesa GUS do celów emerytalnych, ale nie przewyższa 70 proc. tego wynagrodzenia.
Jeżeli przychód przekracza dopuszczalny poziom, świadczenie przedemerytalne zmniejsza się o kwotę tego przekroczenia. Gdy przychód przekracza jego graniczny poziom, świadczenie zawiesza się.
Przychód uważa się za osiągnięty w miesiącu, w którym został wypłacony. Przy jego ustalaniu nie uwzględnia się kwot przychodu za okres przed dniem, od którego ustalono prawo do świadczenia przedemerytalnego.
