W ustnych motywach uzasadnienia uchwały Sąd Najwyższy stwierdził, iż opłata egzekucyjna ma charakter daniny publicznej zbliżonej do opłaty sądowej i nie może być podwyższana o kolejną daninę publiczną – tj. podatek VAT. Naruszałoby to art. 84 Konstytucji RP, zgodnie z którym każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, ale tylko tych dokładnie określonych w ustawie.
Sąd Najwyższy zgodził się w tej kwestii ze stanowiskiem Rzecznika Praw Obywatelskich, który opowiedział się za takim kierunkiem wykładni.
Rzecznik uważa, że pobranie wyższej opłaty egzekucyjnej niż w jej maksymalnej, ustawowej wysokości byłoby próbą przerzucenia na dłużników obowiązku podatkowego nałożonego na organ egzekucyjny i naruszyłoby zaufanie obywateli do państwa prawa.
VAT komornika z kieszeni dłużnika
Rozstrzygnięte zagadnienie dotyczyło skutków kontrowersyjnej interpretacji ogólnej Ministra Finansów z czerwca 2015 r. MF zmienił swoje wcześniejsze stanowisko i uznał, że komornicy sądowi są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wykonywanych przez nich czynności. Potwierdził to potem NSA (sygn. akt I FPS 8/16) uznając, że komornicy działają bardziej jak przedsiębiorcy niż jak funkcjonariusze władzy publicznej.
W sprawie, której dotyczyło pytanie prawne przedstawione przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu, komornik podwyższył pobieraną od dłużnika opłatę egzekucyjną o VAT, a dłużnik zaskarżył to postanowienie uznając, że nie ma po temu podstaw prawnych.