Staranności wymaga się w zakresie prowadzonej przez dłużnika działalności gospodarczej. W odniesieniu do takich dłużników należytą staranność określa przy uwzględnieniu zawodowego charakteru ich działalności (art. 355 par. 2 k.c.). Można zatem przyjąć, że „szczególna staranność" powinna być wyższa od należytej, a nawet wyższa od staranności wymaganej od prowadzącego działalność gospodarczą. Z obowiązkiem zachowania szczególnej staranności wiąże się wymóg minimalizowania ryzyka. Nie oznacza to jednak, że każde ryzyko jest niedopuszczalne.
PRZYKŁAD:
Załóżmy, że wójt, zgodnie z uchwałą rady gminy (por. art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. g u.s.g.), nabywa i zbywa akcje na giełdzie. Z operacjami giełdowymi wiąże się pewne ryzyko. W wyroku NSA we Wrocławiu z 17 maja 1995 r. (sygn. SA/Wr 275/95, ONSA 1996/3/113) podkreślono jednak, że istnienie takiego ryzyka nie jest wystarczającym powodem do przyjęcia, że takie czynności naruszają art. 50 ust. 1 u.s.g. Nie można z góry przesądzać, że każda operacja zakupu bądź zbycia akcji łączy się bezpośrednio z realną możliwością strat. Ryzyko, choć w mniejszym stopniu, może łączyć się także ze zwykłą działalnością gospodarczą gminy, również w zakresie realizacji jej statutowych zadań. Wymóg zachowania szczególnej staranności nie oznacza, że organy gminy nie mogą w ogóle podejmować ryzyka. Ryzyko nie może jednak zagrażać wykonywaniu zadań samorządowych.
Osoby zobowiązane
Obowiązek wynikający z art. 50 ust. 1 u.s.g. ciąży nie tylko na radnych, wójcie (burmistrzu, prezydencie miasta) czy skarbniku gminy, ale także na innych osobach bezpośrednio uczestniczących w zarządzaniu mieniem komunalnym. Należą do nich m.in. pracownicy urzędu gminy, którzy mają taki zakres obowiązków, kierownicy gminnych jednostek organizacyjnych czy członkowie organów spółek komunalnych.
PRZYKŁAD:
Kierownik gminnej jednostki organizacyjnej, na podstawie pełnomocnictwa udzielonego mu przez wójta (art. 47 ust. 1 u.s.g.), zawarł z przedsiębiorcą umowę dotyczącą mienia gminy. Na kierowniku gminnej jednostki organizacyjnej, jako osobie uczestniczącej w zarządzaniu mieniem gminy, ciąży obowiązek zachowania szczególnej staranności, o której mowa w art. 50 ust. 1 u.s.g. Takiego obowiązku nie ma natomiast przedsiębiorca będący kontrahentem gminy. Przy realizacji zawartej umowy od przedsiębiorcy można wymagać podwyższonej staranności, określonej z uwzględnieniem zawodowego charakteru jego działalności (art. 355 § 2 k.c.), ale nie szczególnej staranności z art. 50 ust. 1 u.s.g.