Wchodzi właśnie w życie nowelizacja procedury karnej. Rozszerza katalog sądowych postanowień możliwych do zaskarżenia. Chodzi o koszty nieopłaconej przez strony pomocy prawnej z urzędu, zasądzone po raz pierwszy przez sąd odwoławczy.
Trybunał Konstytucyjny uznał za niekonstytucyjny przepis, który w takiej sytuacji nie przewidywał możliwości zaskarżenia postanowienia o kosztach nieopłaconej pomocy. Sprawa trafiła do TK na wniosek mecenas, która jako ustanowiona z urzędu pełnomocniczka pokrzywdzonej złożyła zażalenie na postanowienie prokuratora o odmowie wszczęcia śledztwa. Sąd rozpatrujący to zażalenie, działając jako sąd odwoławczy, orzekł w sprawie należnego skarżącej wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej z urzędu. Skarżąca wniosła zażalenie na to postanowienie, w którym zakwestionowała wysokość przyznanej kwoty. Sąd wyższej instancji pozostawił jednak zażalenie bez rozpoznania, uznając je za niedopuszczalne.
Do katalogu postanowień sądu odwoławczego podlegających weryfikacji przez inny skład tego samego sądu nowe przepisy dodają też koszty procesu. Nowy art. 426 kodeksu postępowania karnego od 1 września brzmi: od postanowienia o zastosowaniu tymczasowego aresztowania wydanego na skutek zażalenia, a także od wydanego w toku postępowania odwoławczego postanowienia o przeprowadzeniu obserwacji, zastosowaniu środka zapobiegawczego, nałożeniu kary porządkowej oraz w przedmiocie kosztów procesu, o których po raz pierwszy orzekał sąd odwoławczy, przysługuje zażalenie do innego równorzędnego składu sądu odwoławczego.
