Renta z OC sprawcy wyjątkowo po wyczerpaniu sumy gwarancyjnej

Maciej M. uległ wypadkowi drogowemu w 1991 r. Górna granica odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń przewidziana w przepisach o tym ubezpieczeniu wynosiła wtedy 7,2 mld zł, czyli po denominacji 720 tys. zł.

W kolejnych przepisach była podwyższana. Z tej kwoty PZU, w którym miał polisę sprawca wypadku, wypłacał Maciejowi M. – i wciąż dobrowolnie wypłaca – rentę w kwocie ponad 4,7 tys. zł miesięcznie. Wskazana suma gwarancyjna została wyczerpana w lutym 2004 r. Maciej M. nie ma możliwości egzekwowania renty od sprawcy wypadku.

PZU wystąpił do sądu o uchylenie obowiązku płacenia renty, ponieważ wyczerpała się suma gwarancyjna. Maciej M. wniósł zaś przeciw niemu sprawę o ustalenie, że górną granicą odpowiedzialności PZU w związku z zasądzoną rentą jest każdorazowo suma gwarancyjna określona w obowiązujących aktualnie przepisach o OC posiadaczy pojazdów mechanicznych. Minimalna suma gwarancyjna w przypadku szkód na osobie to teraz 5 mln euro z jednego zdarzenia.

Sąd Najwyższy, do którego sprawa trafiła wskutek pytania prawnego sądu II instancji, nie zgodził się z tym. Odwołując się jednak jako do wciąż aktualnej uchwały z 1994 r., dopuścił wyjątkowo, na podstawie art. 357

1

k.c., modyfikację stosunku między zakładem ubezpieczeń a ofiarą wypadku drogowego.