Wielka gwiazda na małym pikniku

Kiedyś na zachodnich scenach budziły zachwyt. Dziś chętnie dorabiają nawet na polskiej prowincji. To znak, że jesteśmy w Europie – mówią znawcy.

– Nie chodzi tylko o to, jak śpiewa, ale to wspomnienie czasów, gdy byłem młody i piękny – wzdycha pan Włodzimierz z  Ustki, który w czasie majowego weekendu oklaskiwał Samanthę Fox na koncercie w Strzelinku koło Słupska. Brytyjska wokalistka wystąpiła tam na dwudniowej imprezie organizowanej przez radiową Jedynkę.

– Warto było dać 100 zł za bilet – zapewnia. Zwłaszcza że  46-letnia Samantha, która triumfy święciła w latach 80., nadal ma ponętny biust, z jakiego słynęła. Dawna modelka nie jest już jednak pewna swej urody. Zakazała robienia zdjęć nawet na konferencji prasowej.

Odgrzewaniec-przekładaniec

Na koncert Samanthy przyszli głównie mężczyźni. Po  czterdziestce i pięćdziesiątce. – Córka nie dała się namówić – mówi Włodzimierz. – Woli rap.

Część komentarzy po imprezie nie pozostawia jednak złudzeń co do "charyzmy" gwiazdy. "Odgrzewaniec-przekładaniec. Nikt już jej nie słucha" – piszą internauci.

– Na szczęście na tej samej scenie co biust Samanthy, zobaczyliśmy inną brytyjską piosenkarkę, Bonnie Tyler, i usłyszeliśmy jej wspaniałą chrypkę. Była też Suzie Quatro, której stuknęła już sześćdziesiątka. Co w tym złego, że zagrają czasem do kotleta? Ja byłam zachwycona –  mówi Elżbieta Wyrobiec z Gdyni, która na koncert trafiła, bo odwiedzała znajomych w Ustce.

"Dojrzałe dziewczyny dały czadu", ogłosiła jedna z lokalnych gazet. A dziewczyny nie są wcale wyjątkiem.

Gwiazda na piknik

– Chcę usłyszeć wasz krzyk!

– Yeeeeeaaaaahhh!!!

– Ok, znów czuję się jak gwiazda pop...

Sobotni wieczór, rynek w 70-tysięcznym Gnieźnie. Pod sceną tłum – trochę nastolatków, sporo par po czterdziestce. Gapie w oknach i na balkonach. A na scenie – Limahl.

Jeszcze dwie – trzy dekady temu bardziej prawdopodobne niż taki koncert byłoby lądowanie UFO. W latach 80. Limahl był gwiazdą. Z grupą Kajagoogoo, a potem sam podbijał największe miasta świata.

Piosenki "Too Shy", a przede wszystkim ,,Neverending Story" z filmu Wolfganga Petersena pod takim tytułem święciły triumfy na listach przebojów. W zestawieniu radiowej Trójki hit spędził aż 28 tygodni, docierając na szczyt. Anglik stał się też jednym z idoli siermiężnego PRL, czego dowodem był wysyp fryzur "na Limahla" – z rozjaśnioną blond grzywą i opadającymi na ramiona kosmykami.

Dziś przystrzygł włosy. Do Gniezna nie przywiózł zespołu, śpiewa do muzyki z podkładu. W programie ma trochę utworów własnych, trochę pożyczonych. Jest wczesne Depeche Mode i Lionel Richie. Obok Limahla kręcą się dwie tancerki, sceniczne dymy mieszają się z dymem z rozstawionych w pobliżu grillów, na których skwierczą szaszłyki. Koncert – dla widzów darmowy – uświetnił Dni Gniezna.

– Kiedyś byłeś bardzo popularny, dziś występujesz na imprezie w małym mieście. Tak wygląda emerytura gwiazdy? – zapytała "Rz" Limahla. – Nie mam pojęcia – odparł z uśmiechem i znikł w samochodzie. Ale wcześniej w  wywiadzie dla "Metra" mówił: "Jak każdy muszę jeść i spłacać kredyty. Ale mam szczęście, bo wykonuję zawód, który kocham".

– Kiedyś sam grałem w zespole, pracowałem w lokalnym radiu. Limahl to była ważna postać. Gdy trzy lata temu zobaczyłem go na festiwalu w Sopocie, pomyślałem: może zagrałby u nas? – mówi Dariusz Pajkert z Urzędu Miasta w Gnieźnie. Okazało się, że koncert nie przekracza możliwości finansowych miasta. Sprowadzenie Limahla to wydatek rzędu ok. 35 tysięcy złotych.

Organizacją koncertów Anglika zajmuje się wytwórnia i agencja Camey Records z Piaseczna pod Warszawą. Jej szef Maciej Sierakowski przyznaje, że odkąd Limahl wystąpił w Sopocie (zagrali tam także m.in. Shakin Stevens i Modern Talking), zainteresowanie jest spore. – Propozycje dotyczą zamkniętych imprez, głównie jednak klubów – wyjaśnia.

– Są miasta, które miały już u siebie większość polskich zespołów. Potrzebują odmiany – tłumaczy Zuzanna Wilde-Lizoń, właścicielka Agencji Artystycznej Music Land z Opola. W ofercie ma m.in. koncerty zagranicznych gwiazd. Zarówno wciąż popularnych (jak Leonard Cohen), jak i tych, które odcinają kupony od minionej sławy (jak Slade).

– Koszt sprowadzenia zagranicznego wykonawcy waha się od 25 tys. zł do miliona. Za  gwiazdy z lat 80. trzeba średnio zapłacić ok. 50 tys. – twierdzi. Wszystko zależy od klasy artysty i tego, czy zagra na żywo czy z półplaybacku.

Dawnych idoli można oglądać głównie na jednorazowych, okazyjnych koncertach, ale część nadal nagrywa płyty. Limahl z kolegami reaktywował w 2008 r. grupę Kajagoogoo.

Nie tylko gust  burmistrza

– Przy piosenkach Boney M. poznałem żonę. Jak mam nie lubić "Rasputina" czy "Ma Baker"? Nawet się dzięki nim poduczyłem angielskiego – zapewnia Bartłomiej Konkol z Gdańska. – Tylko szkoda, że nie żyje ich główny tancerz, w dodatku nazwy zespołu używa kilka grup. Człowiek może się pomylić.

Jednak jak na oddanego fana przystało pan Bartłomiej wybiera się na koncert w Teatrze Wielkim w Łodzi, gdzie 24 maja podczas wyborów najpiękniejszej mamy i córki zagra właśnie Boney M.