Dzieciom brakuje opieki

Nie wracają ze szkoły, przepadają, idąc do kolegów, znikają z ulicy lub podwórka. Zaginięcia nieletnich stanowią ok. jednej trzeciej wszystkich. Podczas gdy w ubiegłym roku w całym kraju zaginęło - wynika z danych KG Policji - ponad 15,6 tys. osób (o 8,5 proc. więcej niż rok wcześniej), dzieci i nastolatków było w tej liczbie 4330 (3621 rok wcześniej). Wzrost liczby zaginięć jest tu zauważalny w każdej grupie wiekowej, ale najbardziej wśród dzieci poniżej szóstego roku życia. Nie wszystkich nieletnich udaje się odnaleźć. Los ok. 300 pozostaje nieznany. Najstarsze takie zaginięcie miało miejsce w 1972 r.

Wśród dzieci poniżej sześciu lat w zeszłym roku policji zgłoszono 151 zaginięć - niemal o jedną trzecią (o 28 proc.) więcej niż w 2010 r. - Kilkuletnie dzieci giną najczęściej z powodu braku właściwej opieki i dość szybko się odnajdują - mówi insp. Grażyna Puchalska z KG Policji. - Np. wystarczy, że opiekun traci dziecko na chwilę z oka, by się oddaliło lub zniknęło w tłumie.

3,5-letni Dawid z miejscowości Karolinów (woj. łódzkie) w październiku 2011 r. bawił się na podwórku, gdy nagle zniknął. W jego poszukiwaniach wzięło udział kilkaset osób: policjantów, strażaków z psami i kamerami termowizyjnymi, rodzina i mieszkańcy. Do akcji zaangażowano śmigłowiec. Kilka kilometrów od domu, w lesie, wyziębionego chłopca znalazł leśniczy. Malca pilnował i ogrzewał pies.

W grudniu 2011 r. w Lublinie sześcioletni Grześ zniknął w środku dnia, gdy jego mama pod blokiem wypakowywała z samochodu zakupy. Odnalazł się kilka godzin później, w autobusie na drugim końcu miasta.

W ubiegłym roku częściej ginęły też dzieci nieco starsze - od 7 do 13 lat. Policji zgłoszono 482 takie przypadki (ponad 10 proc. więcej niż rok wcześniej).

Wzrost zaginięć dotyczy również nastolatków - od 14 do 17 lat. W 2011 r. przyjęto niemal 3,7 tys. takich zgłoszeń (blisko 27 proc. więcej niż w 2010 r.).

Dlaczego znikają

W przypadku nastolatków przyczyną jest często ucieczka, w której tle są problemy w szkole, nieporozumienia z rodzicami czy rówieśnikami. Nie ma znaczenia sytuacja socjalna. Uciekają dzieci z rodzin patologicznych, ale i tych tzw. dobrych. Jak 12-letnia Wiktoria ze Stalowej Woli. W liście zostawionym rodzicom napisała, że wróci, jak "przemyśli kilka spraw i poukłada sobie w głowie kilka rzeczy". Okazało się, że z 15-letnim Wojtkiem poznanym na Facebooku postanowiła odbyć rajd po kraju. Poszukiwali ich policjanci w kilku województwach. Odnaleźli po kilku dniach.

Jak tłumaczy socjolog z SGGW prof. Mariusz Jędrzejko: - Więcej rodzin jest niewydolnych wychowawczo, dzieciom brakuje właściwej opieki, rodzice nie mają dla nich czasu. Niestety, społeczeństwo błędnie uznaje dzieci za dorosłych i przyjmuje, że powinny wiedzieć, jak się zachować, jak myśleć racjonalnie. A dziecko pozostaje dzieckiem.

Ile udaje się znaleźć

Większość zaginionych dzieci i nastolatków wraca do bliskich. Przy poszukiwaniach - jak mówią policjanci - kluczowych jest pierwszych kilka dni.

- Na początku stycznia tego roku zaginionych i nieodnalezionych pozostawało 485 nieletnich. Z tej liczby 272 to nowe przypadki, zgłoszone pod koniec 2011 r. W praktyce oznacza to, że prawie wszystkie te osoby zostaną wkrótce odnalezione - mówi Puchalska.

Ale nie wszystkie zaginięcia kończą się szczęśliwie. Zwłaszcza takie, które miały miejsce kilka miesięcy czy kilka lat temu.