Taki właśnie zakaz wprowadziła Rada Miejska w Głownie w woj. łódzkim w zmienionej uchwale w sprawie zasad usytuowania na terenie miasta miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych. Do obowiązującej uchwały z 2003 r. dodano punkt, ustanawiający stały zakaz sprzedaży, spożywania i podawania napojów alkoholowych na fragmentach dwóch ulic: Słowackiego i Kopernika, sąsiadujących z osiedlem mieszkaniowym. W uzasadnieniu uchwały podano, że zakaz wprowadzono z powodu skarg mieszkańców na naruszenia porządku publicznego.
Uchwała dotknęła Zbigniewa S., który w pawilonie handlowym przy ul. Kopernika zamierzał otworzyć sklep spożywczo-monopolowy. W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi zarzucił, że wprowadzony zakaz narusza ustawę o swobodzie działalności gospodarczej. Zgodził się z Radą, że na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi rada gminy może określać zasady usytuowania miejsc sprzedaży i podawania alkoholu. Dodał jednak, że art. 14 ust. 1 wymienia je w zamkniętym katalogu, którego nie można rozszerzać. Art. 14 ust. 6 pozwala jedynie na wprowadzenie zakazów alkoholowych w niektórych miejscach, obiektach lub obszarach ze względu na ich szczególny charakter. Rada nie wykazała, na czym ma on polegać – stwierdził skarżący. Objęty zakazem fragment ul. Kopernika nie ma wyjątkowego charakteru dla miasta.
Rada przypomniała, że swoboda działalności gospodarczej może podlegać ograniczeniom. Art. 14 ustawy o wychowaniu w trzeźwości zawiera w ust. 1–6 katalog takich miejsc. Natomiast art. 14 ust. 6 przyznaje radzie gminy kompetencje do określania innych miejsc, w których ze względu na ich szczególny charakter może zostać wprowadzony stały lub czasowy zakaz sprzedaży, spożywania i podawania napojów alkoholowych. Jeżeli na danym obszarze dochodzi do naruszania spokoju i porządku publicznego w związku ze sprzedażą alkoholu, może on być uznany za obszar o szczególnym charakterze, uzasadniającym wprowadzenie zakazu – przekonywała Rada.
Wprowadzenie stałego lub czasowego zakazu sprzedaży napojów alkoholowych w miejscach, obiektach lub na określonych obszarach gminy wymaga wskazania ich szczególnego charakteru – stwierdził WSA. Ponieważ taki zakaz ogranicza swobodę działalności gospodarczej, musi to być szczególnie ważny powód. Art. 14 ust. 1–5 ustawy o wychowaniu w trzeźwości (...) określa miejsca, w których sprzedaż i podawanie alkoholu jest zabronione. Rada nie może go rozszerzać na podstawie art. 12 ust. 2. Również ustalenie miejsc i obszarów, na których wprowadza się zakazy ze względu na ich charakter, nie może być dowolne. Tymczasem ani w uchwale, ani w jej uzasadnieniu Rada Miejska w Głownie nie wyjaśniła, na czym ma polegać szczególny charakter obszaru, na którym wprowadzono zakaz sprzedaży alkoholu.
Art. 14 ust. 6 pozwala na wprowadzenie zakazu sprzedaży alkoholu ze względu na charakter miejsca, a nie na przykład na powtarzające się tam zakłócenia spokoju i porządku publicznego. Chęć przeciwdziałania alkoholizmowi czy zapewnienia ładu i bezpieczeństwa publicznego nie może też przeważać nad konstytucyjną zasadą swobody działalności gospodarczej – podkreślił sąd, stwierdzając nieważność uchwały.
