Tak wynika z wydanego 29 stycznia 2014 r. wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (sygnatura akt: I OSK 2606/13).
– Art. 4 ust. 5 ustawy o przekształcaniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności przyznaje radzie gminy kontrolę nad decyzjami wójta (burmistrza, prezydenta miasta), które mogą uszczuplić dochody budżetu – uzasadniał Przemysław Szustakiewicz, sędzia sprawozdawca. – Dlatego zgoda na zmianę oprocentowania rat opłaty jest wyrażana indywidualnie, a nie generalnie dla wszystkich – wyjaśniał sędzia.
Zgoda raz na zawsze
Tryb przekształcania prawa użytkowania wieczystego we własność nieruchomości reguluje ustawa z 29 lipca 2005 r. (DzU nr 175, poz. 1459 ze zm.). Zgodnie z jej art. 4 ust. 1 osoba, na rzecz której przekształcenie nastąpiło, jest obowiązana do uiszczenia dotychczasowemu właścicielowi (będzie to Skarb Państwa albo jednostka samorządu terytorialnego) opłaty. Opłatę tę rozkłada się na wniosek użytkownika wieczystego na raty, na czas nie krótszy niż 10 lat i nie dłuższy niż lat 20. Rozłożona na raty część opłaty podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski.
Natomiast z art. 4 ust. 5 ustawy wynika możliwość zastosowania innej niż ustawowa stopy oprocentowania rozłożonej na raty opłaty.
Rada miasta Gliwice uchwałą z 20 grudnia 2012 r. ustaliła, że rozłożona na raty część opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości we własność będzie pobierać odsetki ustawowe, określane na podstawie przepisów kodeksu cywilnego (art. 359 § 3). Uchwałę tę zakwestionował wojewoda śląski.
