Inaczej niż w przypadku skracania okresu służby przygotowawczej decydować o jej przedłużeniu mogą wszyscy przełożeni funkcjonariusza wymienieni w art. 32 ust. 1 uop, czyli i również komendant powiatowy (miejski) policji.
Bez prawa do sądu
Wydłużenie okresu służby przygotowawczej, co do zasady nie jest w interesie policjanta, chociażby dlatego, że w okresie tym nie korzysta on, z takich samych uprawnień, jakie przysługują policjantom w służbie stałej. Nie przysługuje mu np. prawo do lokalu mieszkalnego (może jedynie otrzymać kwaterę tymczasową), nie może korzystać z urlopu bezpłatnego, a w razie zwolnienia go ze służby przysługuje mu niższa odprawa. Z tego powodu policjanci często odwołują się od takich rozstrzygnięć, a następnie w razie nieuwzględnienia ich „sprzeciwu" przez przełożonych zaskarżają tego typu postanowienia do sądu. Te jednak konsekwentnie takie skargi odrzucają, uznając, że rozstrzygnięcie wydane na podstawie przepisu art. 29 ust. 4 uop, jest typowym dla służb mundurowych władczym aktem o charakterze wewnętrznym, wynikającymi z podległości służbowej policjanta, czyli rozstrzygnięciem niebędącym decyzją w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Tak wynika m.in. z wyroku WSA w Warszawie z 12 listopada 2012 r. (II SA/Wa 1177/12, orzeczenia.nsa.gov.pl).
Podobnie uznał NSA (postanowienie z 7 września 2011 r. I OSK 1382/11 orzeczenia.nsa.gov.pl), podkreślając, że z charakteru takiego rozstrzygnięcia wynika brak prawa policjanta do odwołania się od niego do organu wyższej instancji. Nie oznacza to jednak, na zwrócił uwagę m.in. WSA w Bydgoszczy (postanowienie z 16 grudnia 2014 r. II SA/Bd 760/14, orzeczenia.nsa.gov.pl), iż takie rozstrzygnięcie nie może być analizowane przez przełożonych, jednakże odbywa się to w drodze analizy polityki kadrowej organu, a nie na zasadach odwoławczych przewidzianych w trybie polskiej procedury administracyjnej.
Ważne
Skarga na decyzje, postanowienia, akty i czynności, ale także na bezczynność organów w sprawach podległości służbowej jest niedopuszczalna. Podjęcie bowiem służby w formacjach mundurowych, w tym w policji, jest dobrowolne. Każdy, kto dobrowolnie przystępuje do takiej służby, rezygnuje z pewnej części swobód obywatelskich, w tym decyduje się automatycznie na ograniczenie prawa do sądu.
W konsekwencji zgodnie z art. 5 pkt 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. DzU z 2012 r. poz. 270 ze zm.) niedopuszczalna jest również skarga do sądu administracyjnego na rozstrzygnięcia organów policji w sprawie przedłużenia okresu służby przygotowawczej. Sprawa ta bowiem nie należy do właściwości sądów administracyjnych. Podobnie zresztą jak kwestia skracania tej służby czy też zwolnienia funkcjonariusza z jej odbywania w ogóle. Powyższe rozstrzygnięcia nie zmieniają bowiem statusu policjanta wynikającego z decyzji o mianowaniu na zajmowane stanowisko służbowe.
podstawa prawna: art. 28, art. 32, art. 34 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jedn. DzU z 2015 r., poz. 355 ze zm.)