Jak doszło do sprawy? Jedno ze stowarzyszeń zwróciło się do KRS o udostępnienie nagrań wideo (ewentualnie audio) ze spotkań zespołów KRS z kandydatami do Sądu Najwyższego, które odbyły się 22 sierpnia 2018 r. oraz protokołów z tych spotkań (choćby nie zostały jeszcze zatwierdzone przez KRS). KRS protokołów nie udostępniła. Rada tłumaczyła, że posiedzenia zespołów członków KRS wysłuchujących kandydatów na stanowiska sędziów Sądu Najwyższego nie były nagrywane. Wskazała, że z posiedzeń zespołów sporządza się protokoły, które zostaną udostępnione po ich podpisaniu.
Stowarzyszenie poskarżyło się na bezczynność Rady. 4 lutego 2019 r Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę.
Uznał, że nagrania i protokoły z posiedzeń zespołu członków KRS mają walor dokumentów urzędowych i stanowią informację publiczną w rozumieniu ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Jednak wniosek o udostępnienie informacji publicznej musi dotyczyć określonego stanu, istniejącego na dzień udzielenia odpowiedzi, a nie zmierzać do inicjowania działań przez podmiot zobowiązany. Informacją publiczną jest tylko informacja istniejąca i będąca w posiadaniu organu. Nie można zatem zarzucić bezczynności podmiotowi, który nie posiada żądanej informacji. Protokół, który nie został podpisany, jest wyłącznie jego projektem, a zatem nie stanowi dokumentu. Skargę kasacyjną złożyło Stowarzyszenie zaskarżając wyrok WSA w całości.
Co na to NSA? Jego zdaniem w sprawie nie budzi wątpliwości, że KRS jest podmiotem zobowiązanym do udostępniania posiadanej informacji publicznej. Bezsporne, zdaniem NSA, jest też i to, że żądane przez Stowarzyszenie nagrania wideo (ewentualnie audio) ze spotkań zespołów KRS z kandydatami do Sądu Najwyższego, które odbyły się 22 sierpnia 2018 r. oraz protokoły z tych spotkań (nie dotyczy to "niezatwierdzonych” protokołów ze spotkań zespołów) mają walor dokumentów urzędowych i stanowią informację publiczną. Zatem w sytuacji, w której KRS poinformował Stowarzyszenie - przed wniesieniem skargi - że posiedzenia zespołów członków KRS wysłuchujących kandydatów na stanowiska sędziów SN nie były nagrywane a z posiedzeń zespołów sporządza się protokoły, ale zostaną udostępnione dopiero po ich podpisaniu WSA słusznie uznał, że adresat wniosku nie pozostawał w bezczynności co do żądania nagrań i protokołów, bowiem na dzień złożenia wniosku nie był w ich posiadaniu.
- Niepodpisane protokoły ze spotkań zespołów KRS nie są informacją publiczną, a w konsekwencji KRS w rozpoznaniu tej części wniosku nie pozostawał w bezczynności - uznał. I dodał, że dokument, który nie został podpisany nie stanowi dokumentu urzędowego. Do czasu jego podpisania stanowi on jedynie projekt dokumentu, który ma charakter nieoficjalny. Na etapie sporządzania protokołu w wersji roboczej może on zawierać pewne nieścisłości, błędy stylistyczne czy nieprawidłowe sformułowania, które w dacie zatwierdzenia zyskują właściwą treść i z tą chwilą staje się on informacją publiczną, która może zostać udostępniona. - Projekt dokumentu i informacje dotyczące sposobu jego konstruowania nie stanowią danych publicznych a w rezultacie nie stanowią informacji publicznej. Dokument ten należy uznać za dokument roboczy (wewnętrzny) - podkreślił NSA.
