Jeżeli rozrachunki do dnia bilansowego nadal nie zostały uregulowane w jakiejkolwiek formie, to na dzień bilansowy podlegają one ponownej wycenie, której podstawą jest art. 30 ust. 1 uor. Przepis ten zobowiązuje bowiem jednostkę do ponownej, bilansowej wyceny posiadanych przez nią aktywów i pasywów, które zostały wyrażone w walucie obcej (np. należności, zobowiązania, środki pieniężne zgromadzone na rachunku walutowym lub w kasie walutowej). Na dzień bilansowy składniki aktywów i pasywów wyrażone w walutach obcych wycenia się po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłoszonym dla danej waluty przez NBP.