Piotr Zaremba w analizie, którą opublikował na portalu wpolityce.pl, pisze:

Dziwny jest klimat towarzyszący kandydatowi PSL na nowego ministra rolnictwa. Z jednej strony już przed południem moi rozmówcy z kręgów PO przedstawiali Stanisława Kalembę jako w istocie wspólnego i uzgodnionego przez obie strony aspiranta do tej funkcji. 

Co prawda:

Kręcili nosem na jego antyliberalne poglądy i zbyt bliskie związki z Waldemarem Pawlakiem, ale też cieszyli się, że jest w istocie rzeczy człowiekiem nieśmiałym i z pewnością nie będzie stawiał się premierowi na rządzie, tak jak robił to czasem Marek Sawicki. Który nota bene był do pewnego momentu przez Tuska hołubiony jako przeciwwaga dla Pawlaka.

Nie tylko nie zauważano raportów NIK na temat jego małego imperium, ale premier podpisywał wszystkie jego rekomendacje personalne, łącznie z tymi najgorszymi.

Jednak, jak poprzednio w tej sprawie, znów doszło do zwrotu akcji:

Po spotkaniu Kalemby z Tuskiem klimat dziwnie zgęstniał. Politycy PO zaczęli raczyć PAP i prasę sygnałami, że nie wszystko jeszcze jest przesądzone. Czyżby chcieli mu zgotować widowisko przeczołgiwania, stawiania warunków, przewlekania decyzji? Sam Kalemba dał im zresztą parę pretekstów. Na przykład w TVP Info zapewniał swoim topornym językiem, że partie mają prawo wysyłać do spółek, kogo chcą.

Z kolei Jan Krzysztof Bielecki, człowiek Tuskowi bardzo bliski, zapewnił w TVN 24, że osoba ministra ma mniejsze znaczenie, ale jego partia powinna wymusić na ludowcach przed ostatecznymi uzgodnieniami personalnymi zgodę na rozmaite decyzje, na przykład reformę KRUS.

Zaremba wyciąga wnioski:

Możliwe więc, że czeka nas kolejny kilkudniowy spektakl. Ze strony PO już padła deklaracja, że PSL będzie musiał przedstawić program uzdrowienia sytuacji w swoim resorcie. Nie ma w tym nic złego, choć od razu pojawia się pytanie, dlaczego tylko tam, skoro nawet "Gazeta Wyborcza" włączyła się w przypominanie patologii w najróżniejszych spółkach i agencjach podlegających bezpośrednio platformerskim ministrom i urzędnikom.

I pointuje, że jeśli Kalemba dostanie resort, to znaczy, że Pawlak i Tusk są na siebie skazani, a to hamletyzowanie wokół kandydatury służy premierowi, który chce: