Praca szczególna: czy pracodawca może poprawić świadectwo pracy po upływie terminu 7 dni?

Pracodawca, który otrzymał wniosek o sprostowanie świadectwa pracy po upływie 7 dni od dnia jego wydania pracownikowi, musi to zrobić tylko wtedy, gdy nakaże mu to sąd. Dotyczy to również błędnego dokumentu poświadczającego pracę w szczególnych warunkach.

Publikacja: 05.07.2018 06:30

Praca szczególna: czy pracodawca może poprawić świadectwo pracy po upływie terminu 7 dni?

Foto: 123RF

- W wydanym przez zakład pracy w 1998 r. świadectwie pracy nie ma zapisu o pracy w warunkach szczególnych. W związku z tym ZUS odmówił przyznania byłemu pracownikowi wcześniejszej emerytury. Co można zrobić, żeby ZUS zaliczył ten okres jako pracę szczególną? – pyta czytelnik.

Nie ma przeszkód, aby pracodawca poprawił ten dokument, a właściwie wydał nowy i zniszczył stary, błędny. Jeśli tego nie zrobi, pracownik może wystąpić o sprostowanie do sądu pracy.

Obowiązek poświadczenia

Na podstawie art. 125a ust. 2 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. DzU z 2017 r., poz. 1373 ze zm.; dalej: ustawa emerytalna), do obowiązków pracodawcy należy m.in. wystawianie dokumentów (zaświadczeń) w celu udowodnienia okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Jeżeli zatem pracownik ubiega się o przyznanie emerytury z tytułu wykonywania takiego zatrudnienia, zaświadczenie zakładu pracy powinno stwierdzać charakter i stanowisko pracy w poszczególnych okresach oraz inne okoliczności, od których jest uzależnione przyznanie tego świadczenia.

Takim dokumentem może być także świadectwo pracy. W myśl art. 97 § 2 kodeksu pracy, w świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące:

- okresu i rodzaju wykonywanej pracy,

- zajmowanych stanowisk,

- trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy,

- inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego.

W ciągu 7 dni

Art. 97 § 2

1

k.p. przewiduje tryb prostowania treści świadectwa pracy na wniosek złożony przez pracownika w ciągu 7 dni od dnia otrzymania tego dokumentu. W razie nieuwzględnienia tego wniosku, pracownik ma prawo – w ciągu 7 dni od zawiadomienia o odmowie sprostowania świadectwa pracy – wystąpić z żądaniem jego sprostowania do sądu pracy. Pracodawca nie ma obowiązku rozpatrzenia wniosku złożonego po terminie.

Również zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia ministra rodziny, pracy i polityki społecznej z 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (DzU poz. 2292), w świadectwie pracy zamieszcza się informacje niezbędne do ustalenia uprawnień ze stosunku pracy i uprawnień z ubezpieczeń społecznych, w tym m.in. okresy wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

W myśl ust. 2, w świadectwie pracy zamieszcza się pouczenie zarówno o prawie wystąpienia z wnioskiem o sprostowanie świadectwa pracy do pracodawcy, jak i możliwości odwołania się od jego odmowy w tej sprawie do sądu.

Analogiczna procedura

Przepisy kodeksu pracy i przywołanego rozporządzenia nie regulują sytuacji, gdy w świadectwie pracy zostaną wykryte błędy, a pracownik nie wystąpił z wnioskiem o ich sprostowanie w ustawowym terminie 7 dni od otrzymania dokumentu. Nie oznacza to jednak, że w takiej sytuacji świadectwo pracy ma pozostać w aktach pracownika z błędnymi informacjami. Jest to przecież dokument bardzo istotny dla ubezpieczonego, ponieważ zawiera informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego.

Gdy pracownik zwraca się z prośbą o sprostowanie świadectwa pracy po tym terminie, należy zastosować – w drodze analogii – procedurę obowiązującą przy sprostowaniu świadectwa pracy. Jeśli pracodawca nie wyda poprawionego dokumentu, może go do tego zobowiązać sąd.

W postępowaniu sądowym, uregulowanym przepisami kodeksu postępowania cywilnego, dopuszczalne jest przeprowadzenie wszelkich dowodów dla wykazania okoliczności mających wpływ na prawo do świadczenia. Można to robić zarówno wtedy, gdy pracodawca wystawił świadectwo pracy, a ZUS kwestionuje jego treść, jak i wówczas, gdy taki dokument z różnych przyczyn nie może być sporządzony. Sąd ma bowiem obowiązek rozważenia na nowo całego zebranego w sprawie materiału oraz prawo do jego własnej oceny (art. 233 § 1 k.p.c.).

Nowy dokument

Jeśli sąd nakaże pracodawcy sprostować świadectwo pracy, ma on obowiązek wydać pracownikowi nowe świadectwo pracy w ciągu 3 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu w tej sprawie. Ponadto najpóźniej w dniu wydania pracownikowi nowego dokumentu, pracodawca musi usunąć z jego akt osobowych i zniszczyć poprzednio wydane świadectwo pracy (§ 7 ust. 2 i 5 ww. rozporządzenia). W tym przypadku nowe świadectwo pracy należy wystawić z aktualną datą oraz dopiskiem „korekta świadectwa pracy".

Tylko pracodawca lub jego następca prawny

Podmiotem uprawnionym do sprostowania treści świadectwa pracy jest jedynie pracodawca lub jego następca prawny. W przypadku likwidacji firmy nie ma zatem podmiotu, który mógłby sprostować ten dokument. W żadnym wypadku nie jest nim jednostka przechowująca dokumentację pracowniczą należącą do zlikwidowanego pracodawcy.

W tym zakresie istnieje ukształtowane orzecznictwo sądowe. Zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 19 listopada 2004 r. (II SA 4780/03) roszczenia byłych pracowników o ustalenie wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze mogą być skutecznie dochodzone tylko przeciwko byłemu pracodawcy lub jego następcy prawnemu (art. 231 k.p.). Takie powództwo skierowane przeciwko innemu podmiotowi – w tym przeciwko jednostce, która prowadzi archiwa zlikwidowanego zakładu pracy – jest niedopuszczalne.

- W wydanym przez zakład pracy w 1998 r. świadectwie pracy nie ma zapisu o pracy w warunkach szczególnych. W związku z tym ZUS odmówił przyznania byłemu pracownikowi wcześniejszej emerytury. Co można zrobić, żeby ZUS zaliczył ten okres jako pracę szczególną? – pyta czytelnik.

Nie ma przeszkód, aby pracodawca poprawił ten dokument, a właściwie wydał nowy i zniszczył stary, błędny. Jeśli tego nie zrobi, pracownik może wystąpić o sprostowanie do sądu pracy.

Pozostało 90% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Konsumenci
Sąd Najwyższy orzekł w sprawie frankowiczów. Eksperci komentują
Prawo dla Ciebie
TSUE nakłada karę na Polskę. Nie pomogły argumenty o uchodźcach z Ukrainy
Praca, Emerytury i renty
Niepokojące zjawisko w Polsce: renciści coraz młodsi
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Aplikacje i egzaminy
Postulski: Nigdy nie zrezygnowałem z bycia dyrektorem KSSiP