Gdy strony zawarły umowę, na podstawie której dokonały na swoją rzecz wzajemnych świadczeń, a następnie taka czynność została uznana za nieważną, każda z nich jest uprawniona do żądania zwrotu na jej rzecz świadczenia dokonanego w wykonaniu takiej nieważnej czynności.
W tej sytuacji świadczenie strony jest traktowane jako nienależyte, które należy do kategorii zobowiązań bezterminowych, w których dla ustalonego określenia terminu wykonania zobowiązania (spełnienia świadczenia) niezbędne jest wezwanie dłużnika przez wierzyciela (art. 455 kodeksu cywilnego).