Od 1 grudnia 2022 r. pracodawca zatrudnił pracownika, który - na skutek omyłki pracodawcy - nie został „zapisany” do PPK. Pracodawca zauważył swój błąd w połowie lipca. Następne wynagrodzenie zostanie wypłacone pracownikowi pod koniec lipca. Czy od tego wynagrodzenia można obliczyć i pobrać wyższe - niż wynika to z przepisów - wpłaty do PPK, jeżeli pracownik wyrazi na to zgodę?
Nie można skorzystać z takiego rozwiązania. Naprawnienie szkody wyrządzonej pracownikowi niedokonaniem zaległych wpłat do PPK powinno nastąpić zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego.
Czas na „zapisanie” do PPK
Zasadą jest, że podmiot zatrudniający „zapisuje” osobę zatrudnioną do PPK, czyli zawiera umowę o prowadzenie PPK w imieniu i na rzecz tej osoby, nie wcześniej niż po upływie 14 dni zatrudnienia i nie później niż do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynęły 3 miesiące (90 dni) zatrudnienia, chyba że osoba zatrudniona zadeklaruje przed upływem tego terminu niedokonywanie wpłat do PPK albo przestanie być w stosunku do tego podmiotu osobą zatrudnioną. Do okresu zatrudnienia, potrzebnego do zawarcia umowy o prowadzenie PPK, wlicza się okresy zatrudnienia z poprzednich 12 miesięcy, które miały miejsce w obecnym podmiocie zatrudniającym, a także okresy zatrudnienia w innych podmiotach zatrudniających, jeżeli z mocy odrębnych przepisów (np. art. 23[1] kodeksu pracy) obecny podmiot zatrudniający jest następcą prawnym w stosunkach prawnych nawiązanych przez podmiot, który poprzednio zatrudniał tę osobę.
Ważne: „Osobą zatrudnioną” w rozumieniu ustawy o PPK jest nie tylko pracownik (z wyjątkiem m.in. młodocianych), ale także np. zleceniobiorca podlegający z tytułu tego zlecenia obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Podmiotem zatrudniający, który „zapisuje” taką osobę do PPK, jest pracodawca albo zleceniodawca, jeżeli ma NIP lub REGON. W przypadku, gdy pracodawca albo zleceniodawca nie ma NIP ani REGON, podmiotem zatrudniającym jest płatnik składek na ubezpieczenia społeczne.
Przykład: Pracodawca, który zatrudnił pracownika 1 grudnia 2022 r., miał czas na zawarcie w jego imieniu umowy o prowadzenie PPK do 10 marca 2023 r. Gdyby jednak dana osoba była zatrudniona w tym podmiocie np. od 1 do 31 lipca 2022 r. na podstawie umowy zlecenia i z tytułu tego zlecenia podlegała obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, a później - od 1 grudnia 2022 r. - została zatrudniona w tym podmiocie na podstawie umowy o pracę, to pracodawca miałby krótszy czas na zawarcie w jej imieniu umowy o prowadzenie PPK - do 10 lutego 2023 r.
