Wyrok ws. oskórowanej studentki poznamy 31 października. Kluczowy świadek zmienia zdanie

Zbliża się koniec procesu odwoławczego w tzw. sprawie Skóry, zwanej jedną z największych zagadek polskiej kryminalistyki. Za zbrodnię ponad dwa lata temu nieprawomocnie skazany został Robert J. Sprawą ponownie zajął się Sąd Apelacyjny w Krakowie, ale tuż przed mowami końcowymi jeden z kluczowych, według Prokuratury Krajowej świadków, zmienił wersję – dotąd obciążających oskarżonego - zdarzeń. Przyznał, że nie jest pewien, czy osoba, którą przed zabójstwem widział w towarzystwie Roberta J., to na pewno zabita później Katarzyna Z.

Czytaj więcej

Prawo karne

Sprawa morderstwa studentki z Krakowa: odtajniony świadek składa zeznania

Pierwszy ze świadków - dotąd incognito, dziś już jawnie – rozpoczął w środę składanie zeznań w procesie odwoławczym w tzw. sprawie Skóry, czyli brutalnego morderstwa sprzed ćwierćwiecza, za które nieprawomocnie skazano Roberta J. Wcześniej sąd przerwał mowy końcowe.

Kluczowy wg prokuratury świadek przed wyrokiem zmienia wersję zdarzeń 

Ostatnie rozprawy w procesie ws. „Skóry” upłynęły pod znakiem przesłuchań dwóch świadków, dotąd korzystających ze statusu incognito. Pierwszy podtrzymał relację z dnia, w którym jako dziecko miał widzieć zabitą później Katarzynę Z. w towarzystwie Roberta J., kiedy ten prowadził ją pod rękę do swojego mieszkania. Dziewczynę rozpoznał następnie w osobie, której wizerunek – jako jeszcze poszukiwanej – pokazano w programie telewizyjnym. 

To samo zdarzenie widzieć miał drugi ze świadków, jednak podczas czwartkowej rozprawy wycofał się on ze ze swojego wcześniejszego stanowiska. Ostatecznie przyznał, że nie jest pewien, czy napotkana w towarzystwie oskarżonego dziewczyna, to na pewno Katarzyna Z.

Wniosek ten świadek wysnuł po kilkugodzinnej rozprawie, podczas której mec. Łukasz Chojniak, obrońca Roberta J. konfrontował go z rozbieżnościami w parokrotnie składanych już zeznaniach. Świadek tłumaczył je m.in. nieprecyzyjnym zapisem, zaś swoje silne zdenerwowanie podczas rozprawy – zmęczeniem. Sąd przypomniał jednak świadkowi, jaką wagę jego zeznania będą miały przy wydawania wyroku w sprawie nieprawomocnie skazanego już na dożywocie mężczyzny. I zauważył, że zapewne znajdzie ona finał dopiero w Sądzie Najwyższym.

Świadkowie opisywali też, że Roberta J. jego otoczenie postrzegało jako osobę „dziwną”, przejawiającą nietypowe zachowania (np. mówienie do siebie samego), której zdarzały się epizody słownej agresji, ale nieagresywnej w bezpośrednim kontakcie z otoczeniem. A także taką, która w pewnym momencie życia przeszła religijną przemianę.

Czytaj więcej

Prawo karne

Jest akt oskarżenia w sprawie oskórowania studentki

Prokuratura Krajowa złożyła w poniedziałek akt oskarżenia w sprawie brutalnego zabójstwa sprzed 20 lat - informuje TVP Info.

„Jakim cudem można było wydać wyrok na podstawie takich relacji?”

Prok. Piotr Krupiński i mec. Łukasz Chojniak podkreślili w rozmowie z „Rzeczpospolitą”, że swoje ostateczne stanowiska przedstawią dopiero w trakcie mów końcowych, których wygłoszenie zaplanowano na 28 października; wyrok zapadnie najprawdopodobniej trzy dni później.

Obrońca oskarżonego od początku jednak sceptycznie podchodził do treści i wagi zeznań świadków. Po czwartkowej rozprawie w rozmowie z mediami podsumował: - Wszyscy państwo byliście na sali sądowej, słyszeliście zeznania, które padły. Zadaję pytanie: jakim cudem można było na podstawie takich relacji wydać wyrok skazujący w sądzie pierwszej instancji? To cały mój komentarz do tego, co się dzisiaj wydarzyło – skonkludował adwokat.

Choć świadkom nadano wcześniej status incognito – jak tłumaczył dziennikarzom prok. Krupiński: z obawy o zdrowie i życie ich oraz ich najbliższych – sąd apelacyjny zdecydował się przesłuchać ich z udziałem publiczności. Relacjonujący proces dziennikarze nie mogą jednak rejestrować dźwięku i obrazu z przebiegu tych rozpraw.

Świadkowie incognito zeznają jawnie dla dobra procesu 

Utajnieniu protokołów z zeznań od dawna sprzeciwiał się mec. Chojniak, który podnosił, że obszerna anonimizacja w praktyce uniemożliwia mu zapoznanie się z ich treścią i opracowanie skutecznej linii obrony jego klienta. Ostatecznie sąd apelacyjny uznał, że utajnienie w całości lub w części treści zeznań anonimowego świadka byłoby naruszeniem prawa oskarżonego do obrony, a tym samym uchybiałoby wymogom rzetelnego procesu. I choć zmierzał on już do końca, SA zdecydował o uzupełnieniu przewodu odwoławczego.