Nie do każdego lekarza pacjent potrzebuje skierowanie

Należy również pamiętać, że nie po wszystkie skierowania chory może zgłosić się do lekarza rodzinnego.  Ten wystawi potrzebny dokument  tylko na  badania  wykonywane w ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, na wyjazdy do sanatoriów, rehabilitację leczniczą czy opiekę długoterminową. Na drogie  badania diagnostyczne, tj. tomografię komputerową czy rezonans magnetyczny, zainteresowany powinien  udać się po skierowanie do lekarza specjalisty w poradni, która zawarła umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia  na opiekę specjalistyczną, psychiatryczną lub rehabilitację. Spośród badań kosztochłonnych lekarz rodzinny może skierować swego pacjenta tylko na kolonoskopię i gastroskopię. Z drugiej strony na leczenie do szpitala chorego może wysłać każdy lekarz, nawet pracujący w przychodni, która  nie ma podpisanego kontraktu z NFZ.

Za usługi medyczne, które lekarz czy pielęgniarka wyświadczy pacjentowi bez skierowania – poza wymienionymi wcześniej – NFZ nie zapłaci.  Będzie je musiał sfinansować pacjent z własnej kieszeni.

Skierowania są ważne, dopóki jest potrzeba, aby pacjent się poddał badaniom. Wyjątkiem jest dokument zalecający leczenie uzdrowiskowe. Jest on aktualny 18 miesięcy od daty wystawienia. Ważność skierowania do szpitala psychiatrycznego wygasa po upływie 14 dni od jego wystawienia.

Personel medyczny nie może odesłać pacjenta, gdy skierowanie okaże się niekompletne. Chory powinien  zgłosić się  po badaniu do lekarza kierującego o uzupełnienie danych na dokumencie i donieść do placówki.