Na jej podstawie w uzasadnionych przypadkach poszczególne oddziały, nie więcej jednak niż sześć, mogły być zlokalizowane w różnych miejscach, jeżeli organ prowadzący zapewni dyrektorowi przedszkola warunki sprawowania bezpośredniego nadzoru. W celu uporządkowania merytorycznego treść załącznika została uzupełniona o możliwości prowadzenia przez publiczne przedszkola oddziałów w innych budynkach. W załączniku do uchwały wymieniono siedem znajdujących się na terenie gminy przedszkoli miejskich oraz dwa znajdujące się na jej terenie oddziały przedszkolne. W praktyce zmiana polegała na tym, że w odniesieniu do miejskich przedszkoli wymienionych w załączniku opisano, że są one przedszkolami z oddziałami mieszczącymi się w innych niż ich siedziby budynkach.
Taka zmiana nie spodobała się jednemu z rodziców. Zarzucił, że miastu chodzi jedynie o ominięcie prawa dzieci do kontynuowania wychowania przedszkolnego w tej samej placówce. W skardze na uchwałę podkreślił, że w dniu zakończenia rekrutacji do jednego z przedszkoli miejskich oddziały zamiejscowe nie istniały – ani formalnie, ani faktycznie.
Nie ukrywał, że rozwiązanie organizacyjne przewidziane w zaskarżonej uchwale zostało zaakceptowane przez kuratora oświaty. Zauważył jednak, że w tej opinii wskazano, iż rekrutacja do nowo utworzonych oddziałów przedszkolnych musi się odbywać zgodnie z przepisami prawa oświatowego i nie może być dokonana z naruszeniem uprawnień wychowanków przyjętych do przedszkoli na dotychczasowych zasadach. Uzasadnione przypadki zmian organizacyjnych to zaś te, które są korzystniejsze dla dzieci, a nie dla organów prowadzących przedszkola.
Skarżący przekonywał, że w spornym przypadku ten warunek nie został spełniony, a radni naruszyli prawo.
Do swoich racji udało mu się przekonać Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, który unieważnił całą uchwałę. Zgodził się, że art. 32 ust. 1 prawa oświatowego pozwala radzie gminy ustalić sieć prowadzonych przez gminę publicznych przedszkoli i oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych. Sieć tworzą jednak placówki istniejące w dniu podjęcia uchwały. Nie może ona ustalać sieci przedszkoli na przyszłość, tj. obejmować oddziałów nieistniejących w dacie jej podjęcia, jak w spornej sprawie.
Sąd uznał, że art. 32 ust. 1 prawa oświatowego nie daje radzie gminy upoważnienia do tworzenia nowych miejsc, w których będzie prowadzone wychowanie przedszkolne. Zdaniem WSA utworzenie oddziałów przedszkoli poza ich siedzibami wymagało przeprowadzenia procedury przekształcenia tych placówek. W tym zawiadomienia rodziców i kuratora, co najmniej na sześć miesięcy przed terminem przekształcenia, o planowanych zmianach. Taka procedura nie została przeprowadzona, a powinna.
