[b]Odpowiada Przemysław Przybylski - rzecznik ZUS:[/b]
Czytelnik może skorzystać z obowiązującej od 1 października 2009 r. umowy z 2 kwietnia 2008 r. o zabezpieczeniu społecznym między Rzeczpospolitą Polską a Kanadą (DzU z 2009 r. nr 133, poz. 1095). Mówi ona, że każde z państw odpowiada za świadczenia emerytalno-rentowe przysługujące z tytułu ubezpieczenia (a w odniesieniu do Kanady również zamieszkiwania) w danym państwie.
Nie daje ona podstaw do doliczenia do świadczenia kanadyjskiego wartości polskich okresów ubezpieczenia i tym samym jego podwyższenia. Czytelnik może natomiast ubiegać się o świadczenia z Polski ze względu na okresy ubezpieczenia tu przebyte. Dostanie rentę z ZUS, jeśli spełnia warunki wynikające z polskiego ustawodawstwa, tzn. ma odpowiednią liczbę okresów składkowych i nieskładkowych oraz zostanie uznany za niezdolnego do pracy przez lekarza orzecznika ZUS. Dla zamieszkałych w Kanadzie możliwe jest wydanie orzeczenia na podstawie dokumentacji medycznej, jeżeli będzie wystarczająca, bez osobistego stawiennictwa. ZUS, badając warunki stażowe, musi uwzględnić, oprócz polskich, również kanadyjskie okresy ubezpieczenia.
Zgodnie z wynikającą z umowy zasadą sumowania przy ustalaniu świadczeń emerytalno-rentowych na podstawie ustawodawstwa danego państwa jego instytucja ubezpieczeniowa uwzględnia uznawane okresy ubezpieczenia przebyte w drugim państwie, pod warunkiem że się one nie pokrywają. W odniesieniu do Polski chodzi o okresy składkowe, równorzędne oraz nieskładkowe. W odniesieniu do Kanady są to:
- okres składkowy zastosowany w celu uzyskania prawa do świadczeń zgodnie z planem emerytalno-rentowym Kanady;
