Osoby, które pracują po przyznaniu emerytury, mogą ją przeliczać. Dotyczy to zarówno świadczeń obliczanych według dotychczasowych zasad (czyli z uwzględnieniem kwoty bazowej, wynagrodzeń, okresów składkowych i nieskładkowych), jak i liczonych według nowych zasad (czyli na podstawie zwaloryzowanego kapitału początkowego oraz składek na ubezpieczenie emerytalne zewidencjonowanych na indywidualnym koncie ubezpieczonego, począwszy od 1999 r.). Zasady przeliczania są jednak różne.
[srodtytul]Stare zasady[/srodtytul]
Najczęściej w grę wchodzi doliczenie okresów składkowych i nieskładkowych przypadających po przyznaniu emerytury – na podstawie art. 112 i 113 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Wniosek można złożyć do ZUS po każdym kwartale kalendarzowym pracy, chyba że wcześniej ustanie zatrudnienie. Wtedy do części stażowej emerytury ZUS doda po 1,3 proc. podstawy wymiaru (dotychczasowej, ale zwaloryzowanej) za każdy rok okresów składkowych i po 0,7 proc. podstawy wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych.
Niekiedy nowe okresy pracy pozwalają przeliczyć emeryturę z uwzględnieniem aktualnej kwoty bazowej (zarówno w części socjalnej, jak i stażowej). Jest to możliwe, jeżeli zainteresowany złoży wniosek o przeliczenie podstawy wymiaru emerytury, wskazując zarobki uzyskane przynajmniej częściowo po jej przyznaniu. ZUS przyjmie aktualną kwotę bazową dla osób, które pobierały emeryturę, jeżeli uwzględnienie tych nowych zarobków da wyższy wskaźnik podstawy wymiaru niż poprzednio.
Jeżeli wskaźnik ten okaże się niższy, to z możliwości wyliczenia podstawy wymiaru od tego wskaźnika i z nową kwotą bazową mogą skorzystać tylko ci, którzy nie pobrali ani jednej emerytury.