PIT: zagraniczne dochody rozliczmy w kraju rezydencji

– Rozliczenie dochodów uzyskanych w innym kraju zależy od dwóch czynników: tzw. miejsca rezydencji i umowy dwustronnej z tym krajem – mówi Grzegorz Grochowina, ekspert w KPMG.

Miejsce zamieszkania

Po pierwsze, ważne jest, gdzie dana osoba ma miejsce rezydencji, czyli zamieszkania do celów podatkowych. Jeśli w Polsce, to tu powinna płacić podatek od całości dochodów, niezależnie od tego, gdzie je uzyskała. Miejsce rezydencji definiuje się jako: posiadanie w danym kraju centrum interesów osobistych lub gospodarczych albo przebywanie tam dłużej niż 183 dni w roku.

Nawet jeśli ktoś przez kilka lat pracował w innym kraju, ale w Polsce pozostawił mieszkanie i rodzinę, to tu ma miejsca zamieszkania. Potwierdza to m.in. interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z marca 2012 r. (nr IPPB4/415-914/11-2/SP).

Co w umowie

Po drugie, decydujące znaczenie mają zapisy umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Z większością państw europejskich, m.in. Wielką Brytanią, Niemcami i Francją, przyjęliśmy metodę wyłączenia z progresją. Oznacza to, że jeśli ktoś w roku osiągnął dochody z pracy tylko w jednym z tych krajów, to tylko tam składa PIT. Jeśli zarabiał w obu, to w Polsce składa PIT-36 z załącznikiem ZG.

W rozliczeniu z USA czy Rosją stosuje się metodę odliczenia proporcjonalnego. Dochód osiągany za granicą jest opodatkowany w Polsce, ale od należnego podatku odlicza się daninę zapłaconą za granicą.

To, w jakim kraju trzeba zapłacić podatek, zależy od miejsca rezydencji

Umowy te określają też sposób opodatkowania m.in. emerytur, odsetek i nieruchomości.

Józef Banach, radca prawny, wspólnik w InCorpore, wskazuje, że wiele osób nie ma świadomości, iż zmiana kraju pobytu może mieć istotne konsekwencje podatkowe. Po powrocie do Polski narażają się niejednokrotnie na duże kłopoty. – Przede wszystkich należy podjąć decyzję, gdzie chcemy mieć miejsce zamieszkania, bo zgodnie z przepisami kraj rezydencji to ten, w którym przebywamy z zamiarem stałego pobytu – mówi.

Grzegorz Ogórek, starszy konsultant w PwC, wyjaśnia, że osoba wracająca na stałe np. z Francji, powinna złożyć w urzędzie skarbowym druk ZAP-3 i podać w nim, że teraz jej miejsce zamieszkania znajduje się w Polsce. Od tej chwili musi wykazywać tu wszystkie dochody.

Certyfikat z zagranicy

Przed wyjazdem może też uzyskać certyfikat rezydencji wydawany przez francuskie organy podatkowe. Pomoże jej to uniknąć kłopotów, jeśli po jakimś czasie urząd skarbowy zapyta, dlaczego przez kilka lat nie płaciła podatku w Polsce.

Warto poinformować o zmianie rezydencji władze podatkowe kraju, z którego wyjeżdżamy. Dzięki temu przestaną pobierać od nas podatek.