Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną fiskusa, który domagał się naliczenia PIT osobom zwolnionym z obowiązku zwrotu bonifikaty udzielonej przez gminę przy nabyciu mieszkania komunalnego.
W sprawie chodziło o konsekwencje podatkowe wykupu mieszkań komunalnych od gminy. We wniosku o interpretację podatkową prezydent miasta wyjaśnił, że rada miejska podjęła uchwałę o zasadach sprzedaży mieszkań komunalnych. Na jej podstawie dotychczasowi najemcy mogli je nabyć z bonifikatą. Część nabywców od razu postanowiła je sprzedać lub przepisać na dzieci. Tymczasem ustawa o gospodarce nieruchomościami każe zwrócić bonus, jeśli nabywca sprzeda lokal przed upływem pięciu lat od jego nabycia. Ustawa nie przewiduje obowiązku zwrotu bonifikaty, np. gdy zbycie lokalu następuje na rzecz osoby bliskiej. Może z niego zwolnić również sam organ za zgodą odpowiednio wojewody, rady lub sejmiku. Rada miejska skorzystała z takiej możliwości i podjęła uchwały w tej sprawie. Prezydent miasta zapytał, czy nabywca, który nie musi zwracać bonifikaty, ma się opodatkować.
Fiskus potwierdził stanowisko wnioskodawcy, ale tylko w odniesieniu do zwolnienia wynikłego z ustawy. Podatek od bonifikat, których nie trzeba zwracać w związku z uchwałami rady miejskiej, się należy. W związku z tym gmina powinna wystawić nabywcom PIT-8C.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi był innego zdania. Uchylając zaskarżoną interpretację, sąd doszedł do wniosku, że późniejsze zwolnienie nabywcy nieruchomości z obowiązku zwrotu bonifikaty nie przysparza mu żadnej korzyści. W ocenie WSA uzyskanie korzyści o charakterze majątkowym nie jest równoznaczne z osiągnięciem przychodu z nieodpłatnego świadczenia. Poza tym, choć nabywca uzyskuje niewątpliwą korzyść majątkową, to nie otrzymuje nieodpłatnego świadczenia. Nie musi więc rozliczać się z fiskusem, a gmina nie wystawia PIT-8C.
NSA również nie miał wątpliwości, że w sprawie nie było nieodpłatnych świadczeń. W tym przypadku nie doszło bowiem do ich otrzymania. Sąd zwrócił uwagę jeszcze na jedną kwestię.
