Podatnik, który na nie ma na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlega obowiązkowi podatkowemu tylko od tych dochodów, które osiąga na terytorium Polski (art. 3 ust. 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, dalej ustawa o CIT).

Stanowi to o ograniczonym obowiązku podatkowym nierezydentów. W konsekwencji, przedsiębiorca zagraniczny, co do zasady, nie podlega opodatkowaniu w Polsce – za wyjątkiem dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski. Te podlegają opodatkowaniu w Polsce również wówczas, gdy są osiągane przez nierezydentów.