Czy jeśli mężczyzna prowadzi wspólne gospodarstwo z matką niepełnosprawnego (cudzego) dziecka i wydaje na jego potrzeby pieniądze, to ma go na utrzymaniu czy nie? Czy syn kupujący mieszkającej osobno matce leki może skorzystać z ulgi w podatku?
Chociaż w art. 26 ust. 1 pkt 6 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych[/link] użyte jest wyrażenie „na utrzymaniu”, nigdzie w przepisach podatkowych nie znajdziemy odpowiedzi, co ono oznacza. Nie ma jej również w [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=71706]kodeksie rodzinnym i opiekuńczym[/link].
Warto natomiast zauważyć, że utrzymanie jest w kodeksie wyraźnie odróżniane od wychowania. Przykładowo rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania (art. 133 § 1 krio).
Oznaczałoby to, że utrzymanie należy interpretować tak samo, jak podaje Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA): „utrzymanie to pieniądze wydawane na życie, wyżywienie; też mieszkanie, nocleg”.
Byłoby to zgodne z [b]wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich (z 9 stycznia 2007 r., C-1/05)[/b], w którym Trybunał, interpretując art. 1 ust. 1 lit. d dyrektywy 73/148, stwierdził: „Przez wyrażenie „na ich utrzymaniu” rozumie się konieczność wsparcia materialnego członka rodziny obywatela wspólnotowego (...) ze strony tego obywatela lub jego małżonka, w celu zaspokojenia zasadniczych potrzeb krewnego w jego państwie pochodzenia (...)”.
