Takie zdanie wyraziło Ministerstwo Finansów w [link=http://www.rp.pl/artykul/279334.html]piśmie będącym odpowiedzią na pytania „Rz”[/link].
Zwróciliśmy się z nimi w imieniu czytelników, którzy nie są pewni, czy o tego typu wydatki wolno pomniejszyć dochód w ramach ulgi rehabilitacyjnej. Często zaś stanowią one duże obciążenie dla kieszeni osób mających orzeczoną grupę inwalidzką czy rentę inwalidzką albo dla bliskich utrzymujących takie osoby. Dotyczy to zwłaszcza pieluchomajtek, jeśli konieczne jest stałe z nich korzystanie.
Urzędy skarbowe udzielają ustnie niejednokrotnie sprzecznych informacji. Można tu przytoczyć również interpretację urzędową z 25 czerwca 2007 r. naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa-Wawer (sygn. 1439/DL/D/210/07/224/BŁ) uznającą za prawidłowe stanowisko, że m.in. pieluchomajtki dla osoby, która doznała udaru mózgu, podlegają odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej, jeśli spełnione zostały warunki określone w treści art. 26 ust. 7b, 7c, 7d ustawy o PIT, tj. zostały udokumentowane, dotyczą osoby mającej orzeczenie o niepełnosprawności albo decyzję przyznającą rentę itd.
O ile trudno byłoby kwestionować stanowisko Ministerstwa Finansów co do niemożności odliczenia wydatków na wynajęcie sprzętu rehabilitacyjnego, o tyle w odniesieniu do wydatków na pieluchomajtki może ono budzić wątpliwości. Istotnie, zasadą jest, że ulgą rehabilitacyjną objęte są wyłącznie wydatki wymienione w 15 punktach art. 26 ust. 7a ustawy o PIT.
Można jednak rozważyć możliwość zakwalifikowania ich do wydatków wskazanych w art. 27 ust. 7a pkt 3 ustawy o PIT. W punkcie tym wymienia się wydatki poniesione „na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego”.
