Jak w zeznaniu za 2008 rok uniknąć pomyłek

Pozwoli to szybciej odzyskać nadpłacone pieniądze, a gdy w PIT nie wykazaliśmy nadpłaty – zapomnieć o rocznym rozliczeniu podatku. Jeśli bowiem nie będzie w nim pomyłek, urzędnicy pewnie nie będą nas wzywać.

[srodtytul]Odpowiedni formularz i załączniki[/srodtytul]

Wypełnienie rocznego PIT trzeba rozpocząć od wyboru odpowiedniego formularza. W przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą nie jest to trudne, wypełniają PIT-36 lub PIT-36L (gdy opłacają podatek liniowy). Problemem może być natomiast skompletowanie odpowiednich załączników. To bowiem, które z nich powinniśmy wypełnić, zależy od tego, z jakich ulg korzystamy.

Do zeznania możemy być zobowiązani dołączyć:

- PIT/B – informację o wysokości dochodu (straty) z działalności gospodarczej,

- PIT/Z – informację o wysokości dochodu (straty) z działalności gospodarczej, gdy podatnik korzysta z kredytu podatkowego,

- PIT/ZG – informację o dochodach z zagranicy,

- PIT/O – informację o ulgach (m.in. internetowej czy z tytułu wychowywania dzieci),

- PIT/M – informację o dochodach małoletnich dzieci (gdy opodatkowywane są łącznie z dochodami rodziców).

Wypełnić powinniśmy oczywiście aktualny formularz i załączniki do niego. Skąd je weźmiemy? Z urzędu skarbowego (wyłożone są w każdym z nich) albo drukując ze stron internetowych Ministerstwa Finansów ([link=http://www.mf.gov.pl]www.mf.gov.pl[/link]).

[srodtytul]NIP, dane osobowe i sposób rozliczenia[/srodtytul]

Wypełnienie zeznania powinniśmy rozpocząć od wpisania numeru NIP. To najczęstszy błąd w zeznaniach podatkowych. Podatnicy po prostu zapominają go wpisać. Co prawda z punktu widzenia właściwego obliczenia podatku nie jest to duża pomyłka, jednak z powodu niewpisania tych kilku cyferek może się okazać, że zostaniemy wezwani do urzędu skarbowego.

Po wpisaniu numeru NIP, właściwego urzędu skarbowego oraz aktualnych danych osobowych musimy też zaznaczyć w PIT odpowiedni kwadracik informujący o sposobie rozliczenia. Do wyboru mamy:

- rozliczenie indywidualne,

- w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci,

- wspólnie z małżonkiem.

Pamiętajmy jednak, że skorzystanie z preferencyjnego sposobu rozliczenia (czyli np. jako samotny rodzic albo wspólnie z małżonkiem) wymaga spełnienia warunków określonych w ustawie.

[srodtytul]Gdzie wysłać PIT[/srodtytul]

[b]Zeznanie podatkowe składamy w urzędzie skarbowym, na którego terenie mieszkaliśmy 31 grudnia ubiegłego roku. Decyduje zatem to, gdzie mieszkamy, a nie to, gdzie ma siedzibę nasza firma.[/b]

Pamiętajmy, że jeśli w ciągu roku zmieniliśmy miejsce zamieszkania, trzeba było dokonać odpowiedniej aktualizacji naszych danych. Mieliśmy na to 30 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana. Jeśli tego nie zrobiliśmy, zaktualizujmy dane na formularzu NIP-3 składanym razem z zeznaniem rocznym. Dołączmy do niego czynny żal, w którym powiadomimy o spóźnieniu i o jego przyczynach.

W przypadku małżonków ważne jest to, że możliwość wspólnego wypełnienia PIT mają nie tylko mieszkający razem, ale również posiadający różne miejsca zamieszkania. Swoje zeznanie podatkowe wyślą jednak tylko do jednego urzędu skarbowego. W takim wypadku wspólny PIT powinien trafić do urzędu skarbowego ustalonego według miejsca zamieszkania jednego z małżonków, czyli albo do urzędu skarbowego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania żony, albo do urzędu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania męża. Wybór należy do małżonków. Sami powinni zdecydować, do którego urzędu wyślą wspólny PIT.

[srodtytul]Nie wszystko wykazujemy[/srodtytul]

Wypełniając roczne zeznanie podatkowe, pamiętajmy, że nie musimy w nim wykazywać wszystkich uzyskanych dochodów. Niektóre z nich korzystają ze zwolnienia od podatku. Które? Najprościej sprawdzić to w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jej art. 21 wymienia, co jest zwolnione od podatku.

Pamiętajmy też, że w zeznaniu nie wykazujemy przychodów (dochodów) opodatkowanych zryczałtowanym podatkiem dochodowym, czyli w formie karty podatkowej, czy ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

[srodtytul]Jak ustalić koszty[/srodtytul]

Wypełniając zeznanie podatkowe, musimy wpisać odpowiednie kwoty w rubryce „koszty uzyskania przychodów”. W przypadku przedsiębiorców kosztami uzyskania przychodów są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, które służą uzyskaniu, zabezpieczeniu lub zachowaniu źródła przychodów. Przedsiębiorca musi też pamiętać, aby ponoszone przez niego wydatki nie znajdowały się wśród tych, które wymienia art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten podaje, jakie wydatki nie mogą być uznane za koszty prowadzonej działalności.

[srodtytul]Co możemy odliczyć od dochodu...[/srodtytul]

Samo wykazanie przychodów i kosztów to jeszcze nie koniec wypełniania zeznania rocznego. Kolejna część to tzw. odliczenia. I tu dla wielu z nas zaczynają się schody. Jeśli bowiem nie uwzględnimy pewnych kwot, może się okazać, że podatek obliczymy od dużo wyższej kwoty, niż powinniśmy, a tym samym zapłacimy dużo więcej, niż trzeba.

Jakie odliczenia możemy uwzględnić? Po pierwsze składki na ubezpieczenia społeczne. Przedsiębiorcy odliczają od dochodu składki określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, zapłacone w roku podatkowym bezpośrednio na własne (i osób współpracujących) ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe, pod warunkiem jednak, że nie zaliczyli ich wcześniej do kosztów uzyskania przychodów. Innymi słowy, jeśli prowadzący działalność gospodarczą zaliczył w ciągu roku składki do kosztów uzyskania przychodów, to nie może ich w zeznaniu odliczyć od dochodu. Jeśli zaś składki nie były uwzględniane w kosztach, można je wpisać w PIT.

[b]Nowością w rozliczeniu za 2008 rok jest możliwość obniżenia dochodu o składki społeczne zapłacone za granicą. [/b]W zeznaniu za 2008 rok można odliczyć od dochodu składki zapłacone w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne w państwie członkowskim UE lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz w Szwajcarii. Ale uwaga! Możliwości tej nie mają podatnicy, którzy już raz odliczyli je za granicą od osiągniętego tam dochodu lub podatku.

Od dochodu podatnik odliczy również przekazane darowizny. Ale w tym przypadku – aby myśleć o odliczeniu – konieczne jest spełnienie pewnych warunków. Jeden z nich dotyczy celu, na jaki darowizna jest przeznaczona. Na co zatem warto przekazywać datki? Na cele kultu religijnego albo krwiodawstwa. Popłacają też darowizny na cele wymienione w art. 4 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=038D6D18A4CA170A1505858705FCC206?id=169569]ustawy o działalności pożytku publicznego[/link].

Pamiętajmy też, że niektóre darowizny są limitowane. Co do zasady limit wynosi 6 proc. Nie dotyczy on jednak tzw. darowizn kościelnych na działalność charytatywno-opiekuńczą. W tym wypadku odliczyć można całą przekazaną kwotę (nie więcej jednak, niż wynosi nasz dochód).