Z przepisów art. 27f ustawy o PIT wynika, że rodzic odlicza od podatku ulgę na pełnoletnie, uczące się dziecko wtedy, gdy ciąży na nim obowiązek alimentacyjny, czyli zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym - obowiązek dostarczania środków utrzymania dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Ustawodawca wyraźnie uznał, że z chwilą wstąpienia dziecka w związek małżeński obowiązek ten po stronie rodzica zanika. Nawet, jeśli faktycznie rodzice nadal łożą na utrzymanie dziecka.
Wydaje się, że nic nie stoi na przeszkodzie, by działało to także w drugą stronę: po rozwodzie pełnoletniego dziecka, które nadal się uczy, utrzymujący je rodzic mógłby odliczyć ulgę prorodzinną. Odliczenie byłoby możliwe poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko uzyskało prawomocny wyrok rozwodowy (nie jest już w związku małżeńskim).
Jednak istotna jest tu okoliczność, czy po rozwodzie dziecka do rodzica wróci również obowiązek alimentacyjny. Art. 27f ust. 6 ustawy o PIT wyraźnie bowiem stanowi, że ulga prorodzinna przysługuje podatnikom utrzymującym pełnoletnie dzieci w związku z wykonywaniem przez nich ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego. Może być bowiem tak, że po ustaniu małżeństwa obowiązek alimentacyjny wobec czytelniczki będzie miał jej były mąż.
Tymczasem co do zasady po rozwodzie to byli małżonkowie są zobowiązani do wzajemnej pomocy w utrzymaniu. Trzeba pamiętać, że co do zasady małżonek niewinny jest obciążony obowiązkiem alimentacyjnym wobec byłego małżonka przez lat pięć (z możliwością przedłużenia tego okresu przez sąd w razie istnienia wyjątkowych okoliczności). Zgodnie z art. 60 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej k.r.i o.) małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać alimentów od drugiego małżonka. Jeżeli zaś jeden z małżonków został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia, a rozwód pociąga za sobą istotne pogorszenie sytuacji materialnej małżonka niewinnego, sąd na żądanie małżonka niewinnego może orzec, że małżonek wyłącznie winny obowiązany jest przyczynić się w odpowiednim zakresie do zaspokajania usprawiedliwionych potrzeb małżonka niewinnego, chociażby nie znajdował się w niedostatku.
Jak wynika z art. 130 k.r.i o. obowiązek alimentacyjny małżonka wobec drugiego małżonka po rozwiązaniu lub unieważnieniu małżeństwa wyprzedza obowiązek alimentacyjny krewnych tego małżonka. Innymi słowy rodzic dopiero wtedy będzie miał obowiązek utrzymywania rozwiedzionego, niesamodzielnego dziecka, jeśli nie będzie możliwe wyegzekwowanie alimentów od byłego małżonka dziecka.
