Taka gorzka nauczka płynie dla nas wszystkich z[b] wyroku Sądu Najwyższego z 3 września 2008 r (sygn. I CSK 70/08)[/b]. Kończy on przegraną sprawę konsumenta Rafała G. o uznanie za niedozwolone postanowień wzorca umowy z Bankiem Handlowym SA.
[srodtytul]W regulaminie było inaczej [/srodtytul]
Rafał G., zachęcony reklamą kart kredytowych w środkach masowego przekazu i w Internecie: „54 dni bez odsetek”, zdecydował się na zawarcie umowy o wydanie i korzystanie z karty. Warunki takiej umowy określa regulamin kart kredytowych Citibank Banku Handlowego.
Rafał G. spłacił zadłużenia wynikłe z użycia karty w transakcji bezgotówkowej przed upływem 54 dni od tej transakcji. Mimo to bank wezwał go do zapłaty dodatkowo 100,9 zł tytułem odsetek.
Rafał G. wystąpił przeciwko bankowi do Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (sądu antymonopolowego) z żądaniem o uznanie za niedozwolone § 9 regulaminu kart kredytowych Citibank, z którego wbrew reklamie wynika, że odsetki są naliczane także przed upływem 54 dni od transakcji bezgotówkowej. Jako prawną podstawę żądania Rafał G. wskazał art. 385[sup]1[/sup] kodeksu cywilnego. W myśl tego przepisu postanowienia umowy z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie (czyli postanowienia wzorca umowy, regulaminu) nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy. Są to niedozwolone postanowienia umowne. Nie dotyczy to postanowień określających główne świadczenia stron, w tym cenę lub wynagrodzenie, jeżeli zostały sformułowane jednoznacznie.