Organ wyda zaświadczenie, gdy ulga stanowi pomoc publiczną

[b]Tak wynika z wyroku WSA w Gdańsku z 29 stycznia 2009 r. (I SA/Gd 828/08)[/b]

[srodtytul]Jaki jest problem[/srodtytul]

Przedsiębiorca prowadzący zakład pracy chronionej wystąpił o wydanie zaświadczenia o udzielonej pomocy de minimis w związku ze zwolnieniem z podatku od nieruchomości. Jednak samorządowe kolegium odwoławcze, podobnie jak prezydent miasta, odmówiło podatnikowi wydania zaświadczenia o pomocy de minimis, twierdząc, że brak jest do tego podstaw.

Organ podatkowy jest zobowiązany do wydania zaświadczenia o żądanej treści, tylko gdy w toku postępowania ustali, że zachodzi stan faktyczny i prawny istniejący w dniu jego wydania. Ponieważ w dacie wydania postanowienia przez organ pierwszej instancji uchylony został przepis, na podstawie którego udzielana była wnioskodawcy pomoc publiczna, brak było podstaw do wydania zaświadczenia o żądanej treści.

Podatnik wniósł więc skargę do WSA.

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

Sąd zwrócił uwagę, że kwestią sporną są dwa zagadnienia. Po pierwsze, organy podatkowe rozważały, czy przyznana osobie prowadzącej zakład pracy chronionej pomoc w postaci zwolnienia od podatku od nieruchomości jest pomocą de minimis. Po drugie, odmowę wydania skarżącemu zaświadczenia w związku z uchyleniem ust. 6b art. 7 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=182297]ustawy o podatkach i opłatach lokalnych[/link].

Zgodnie z art. 31 ust. 1 pkt 1 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=257066]ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych[/link] osoby prowadzące zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej w stosunku do tego zakładu są zwolnione z podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego, na zasadach określonych w przepisach odrębnych. Przepis ten wprowadził m.in. ustawową zasadę zwolnienia od podatku od nieruchomości osób prowadzących zakłady pracy chronionej.

W odrębnych przepisach, do których należy zaliczyć art. 7 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, ustawodawca zwolnił od podatku od nieruchomości prowadzących zakłady pracy chronionej, ale tylko w zakresie gruntów, budynków i budowli zajętych na prowadzenie tego zakładu. Zakres ten wyznacza decyzja wojewody przyznająca status zakładu pracy chronionej. W decyzji tej organ określa obiekty wchodzące w skład zakładu, stwierdzając jednocześnie, że spełniają one ustawowe wymogi stawiane tego rodzaju zakładom.

Paragraf 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 26 kwietnia 2004 r. stanowi, że pomoc udzielana na podstawie art. 31 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych w związku z art. 7 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest pomocą publiczną udzielaną w ramach pomocy de minimis, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) z 15 grudnia 2006 r.

Warunkiem uznania pomocy za de minimis jest uzyskanie zaświadczenia wydanego przedsiębiorcy przez organ podatkowy, podmiot uprawniony do pobierania opłat na podstawie odrębnych przepisów albo podmiot udzielający pomocy. Prowadzący zakład pracy chronionej w celu uzyskania zaświadczenia przedstawia informację o dokonaniu wydatku ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.