Jej zdaniem tak, bo rozwiązanie umowy najmu jest uzasadnione koniecznością zmiany lub rezygnacji z danego miejsca prowadzenia działalności z przyczyn ekonomicznych.
Inaczej uważały jednak organy podatkowe. Stwierdziły, że z uwagi na fakt, iż wcześniejsze rozwiązanie umów doprowadziło do zaprzestania prowadzenia w tych miejscach działalności, a podatnik nie otworzył w nich nowych punktów, nie dochodzi do spełnienia przesłanki poniesienia wydatku w celu osiągnięcia przychodu, zachowania albo zabezpieczenia jego źródła, w związku z czym zapłacone odszkodowania nie mogą stanowić kosztów podatkowych. Sprawa trafiła do sądu.
[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]
WSA uznał ją za uzasadnioną. Przypomniał, że z art. 15 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o CIT[/link] wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1.
[b]Istotne jest więc, aby ocena zachowania podatnika kwalifikującego określony wydatek jako koszt podatkowy dokonywana była z perspektywy związku tego wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz jego wiedzy o związkach przyczynowych, tj. w tym zakresie, że dany wydatek (koszt) może obiektywnie przyczynić się do realizacji pożądanego celu – osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła – co jednak oczywiście nie oznacza, że cel ten zostanie osiągnięty.[/b]
W rezultacie konieczne jest, aby kwalifikując z perspektywy art. 15 ust. 1 ustawy o CIT dany wydatek jako koszt podatkowy, uwzględniać również nie mniej istotną kwestię logicznego ciągu zdarzeń determinujących określone i konkretne działania podatnika, tj. bezpośrednie motywy determinujące decyzję o odstąpieniu od umowy, wypłatę odszkodowania i następnie podjęcie w ramach przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej działań, które w nowych warunkach gospodarczych (zmienionych w porównaniu z pierwotnie istniejącymi) są zdecydowanie bardziej korzystne dla podatnika.