Wypłata z zysku nie jest kosztem

Tak orzekł WSA w Gliwicach 28 marca 2011 (I SA/Gl 310/10, I SA/Gl 311/10, I SA/Gl 312/10).

Sąd wyjaśnił, że koszty uzyskania przychodów muszą być określone, poniesione, zaksięgowane i rozliczone, zanim zostanie obliczony wynik finansowy. Sprawa dotyczyła wniosku o interpretację.

Z pytaniem zwróciła się spółka, która wyjaśniła, że po zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego podzieliła wynik finansowy netto, przyznając jego część pracownikom.

Zapytała więc, czy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wartości brutto wypłat dla zatrudnionych osób oraz składki do ZUS w części finansowanej przez płatnika oraz kwotę zasilenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Zdaniem spółki wypłaty dla pracowników, jako dotyczące działalności gospodarczej spółki i związane z przychodami oraz niewymienione w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Tak samo należy zakwalifikować składki do ZUS i odpisy na rachunek zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Izba skarbowa nie zgodziła się z tym stanowiskiem. Uznała, że wypłaty dla pracowników nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu, ponieważ nie mają charakteru kosztowego, a ich źródłem jest zysk. W taki sam sposób odniosła się do składek na ubezpieczenie społeczne i odpisów na rachunek zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Zaskarżając interpretację, spółka wskazała, że wypłaty dla pracowników związane są z prowadzoną działalnością gospodarczą i w związku z tym są kosztami podatkowymi. Ponadto  skoro główny wydatek jest kosztem, to składka od takiego wydatku powinna być traktowana tak samo.

Organ podatkowy w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa argumentował, że konstrukcja CIT nie pozwala na zaliczanie nowych wydatków do kosztów uzyskania przychodów minionego roku.

Oddalając skargę, sąd podzielił pogląd organu podatkowego. Wskazał, że koszty uzyskania przychodu muszą być określone, poniesione oraz zaksięgowane i rozliczone, zanim nastąpi określenie kwoty zysku.

Autorka jest członkiem Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte

Komentuje Sławomir Dawidowicz, starszy konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Warszawie):

Wyrok dotyczy kwestii uznania za koszty podatkowe kwot pochodzących z podziału zysku po opodatkowaniu. Potwierdza on dotychczasową praktykę prezentowaną w indywidualnych interpretacjach podatkowych.

Zgodnie z nią nie jest akceptowane uznanie za koszt uzyskania przychodów wypłat z zysku po opodatkowaniu. Analizowany przypadek dotyczy wypłaty zarówno wynagrodzeń (nagród) dla pracowników wraz z pochodnymi składkami ZUS, jak i kwoty przeznaczonej na powiększenie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Wypłaty z zysku dokonywane są przede wszystkim przez kontynuujące działalność przedsiębiorstwa państwowe. Dla nich wyrok ten to zła wiadomość. Warto podkreślić, że wskazane wydatki – na nagrody dla pracowników i związane z nimi składki – mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, gdy są finansowane ze środków obrotowych.

Sąd uznał jednak, że jeśli źródłem finansowania jest wypracowany w danym roku zysk po opodatkowaniu, to nie spełniają one warunków pozwalających na uznanie ich za koszty. Argumentował, że wypłata w takiej formie nie spełnia wymogów uznania jej za koszt uzyskania przychodów, m.in. dlatego że źródłem jest zysk, tj. wartość wynikająca z kalkulacji już uwzględniającej poniesione koszty.

Podkreślenia wymaga, że zdaniem organów podatkowych przeszkodę do uznania tych wydatków za koszt uzyskania przychodów stanowi nie charakter, ale źródło i sposób kalkulacji wypłat.

Warto wskazać, że odmienne stanowisko zajął WSA w Warszawie w orzeczeniu z 3 marca 2011 (III SA/Wa 1496/10). Uznano w nim, że nie ma podstaw prawnych wyłączających tego rodzaju płatności z kosztów uzyskania przychodów. Wyjątkiem są składki ZUS od nagród wypłacanych z zysku po opodatkowaniu, wyraźnie wyłączone z kosztów w przepisach podatkowych.