[b]Tak wynika z wyroku WSA w Warszawie z 6 stycznia 2010 r. (III SA/Wa 1118/09).[/b]
Spółka zwróciła się do ministra finansów z wnioskiem o interpretację. Wskazała, że zamierza nabyć od osoby trzeciej wierzytelność za 3/5 jej wartości. Następnie podejmie działania mające na celu zbycie wierzytelności z zyskiem lub jej windykację bądź konwersję na udziały dłużnika.
Uznała, że obowiązek podatkowy w VAT powstanie dopiero w chwili zrealizowania wierzytelności powyżej kwoty przekazanej zbywcy, tzn. z chwilą otrzymania nadwyżki ponad 3/5, a opisywaną usługę należy zakwalifikować jako usługę pośrednictwa finansowego, zwolnioną z opodatkowania.
Organ podatkowy nie zgodził się z tym. Stwierdził, że ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=172827]ustawy o VAT[/link], na które powołała się spółka, wyłączone są usługi ściągania długów i faktoringu. Usługa polegająca na „wyręczeniu” pierwotnego wierzyciela z czynności zmierzających do odzyskania długu podlega VAT na mocy art. 41 ust. 1 ustawy według podstawowej stawki 22 proc.
WSA w Warszawie uchylił tę interpretację. Uznał, że organ zbyt jednostronnie ocenił przedstawione zdarzenie przyszłe. Uznał, że w tym wypadku doszło do obrotu wierzytelnościami, który mieści się w zakresie zwolnienia z VAT ustanowionego w art. 43 ust. 1 pkt 1. Nie w każdym przypadku nabycie wierzytelności musi wiązać się wyłącznie z egzekucją długu bądź faktoringiem.
