Interpretacja ministra finansów, że w takim wypadku należy się 7 proc. VAT od lokalu mieszkalnego, a od stanowiska postojowego 22 proc., jest błędna – stwierdził [b]Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. III SA/Wa 1915/ 08)[/b].
Pisemną indywidualną interpretację opodatkowania VAT transakcji mieszkaniowych zaskarżyła do sądu firma deweloperska Marvipol SA z Warszawy. Spółka chciała wyjaśnić wątpliwości, jaką stawkę powinna zastosować do miejsc postojowych w budynku mieszkalnym sprzedawanych łączne z lokalami mieszkalnymi. Czy ma to być 7 proc. dla mieszkań, a 22 proc. dla miejsc postojowych, czy – jak uważał Marvipol – stawka powinna być jednakowa i wynosić 7 proc.
Minister finansów opowiedział się za pierwszą opcją. Do zacytowanych przepisów (art. 2 pkt 12) ustawy z 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia wykonawczego ministra finansów (§ 5 ust. 1a pkt 2) dodał jeszcze art. 2 ust. 2 ustawy z 1994 r. o własności lokali. Dwa pierwsze akty stanowią, że 7-proc. VAT stosuje się do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych. Ustawa o własności lokali precyzuje pojęcie „samodzielny lokal mieszkalny". Zdaniem ministra 7-proc. VAT można stosować tylko do lokali mieszkalnych, a nie do pomieszczeń, które do nich tylko przynależą. Do miejsc postojowych 7-proc. stawka nie ma więc zastosowania.
Spółka Marvipol podtrzymała w skardze do sądu stanowisko, że skoro miejsce postojowe może być sprzedane tylko łącznie z mieszkaniem, powinno być objęte jedną 7-proc. stawką VAT dla obiektów budownictwa mieszkaniowego.
Sąd podzielił ten pogląd i uchylił interpretację ministra. Sędzia Ewa RadziszewskaKrupa przypomniała, iż jeszcze w wyrokach z 2005 r. Naczelny Sąd Administracyjny orzekał, że sprzedaż lokali mieszkalnych z prawem do wydzielonych miejsc postojowych podlega jednej stawce VAT. Były też wyroki WSA. Mimo to minister finansów przyjął błędną interpretację przepisów.
