Fiskus musi powiedzieć, co myśli o dowodach w sprawie

[srodtytul]Jaki jest problem[/srodtytul]

W toku przeprowadzonej w spółce jawnej kontroli podatkowej w zakresie m.in. rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania VAT ujawniono, że na koncie 402 (usługi obce) spółka ujęła wiele faktur wystawionych przez spółkę z o.o. z tytułu serwisu technicznego apteki, serwisu informatyczno-programowego apteki, doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej, usług marketingowych dla apteki, doradztwa organizacyjno-prawnego i handlowego, marketingowego, logistycznego, a także doradztwa organizacyjno-prawnego i handlowego oraz serwisu technicznego i informatyczno-sieciowego.

Jako podstawę zakupu usług spółka przedstawiła umowę-zlecenie. W imieniu zleceniobiorcy umowę podpisał prezes zarządu. Na fakturach dokumentujących wykonanie usług widniał podpis osoby, która zastąpiła go na stanowisku prezesa.

Po przeprowadzeniu postępowania i przesłuchaniu świadków organ podatkowy stwierdził, że zafakturowane przez spółkę z o.o. usługi nigdy nie zostały wykonane i w efekcie doszło do obrotu tak zwanymi pustymi fakturami.

Spółka odwołała się od decyzji. Bezskutecznie. Wniosła więc skargę do WSA.

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

[b]Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 22 lipca 2009 r. (III SA/Wa 218/09)[/b] stwierdził, iż strona ma prawo do składania wniosków dowodowych przez cały czas trwania postępowania dowodowego i nie jest ograniczona w tym zakresie żadnym terminem.

Oznacza to, że organ podatkowy rozpoznający sprawę w drugiej instancji obowiązany jest do rozważenia zasadności przeprowadzenia wniosków dowodowych przywołanych przez stronę, wydając w tym zakresie odpowiednie postanowienie o dopuszczeniu dowodu lub też o odmowie jego dopuszczenia.

W przypadku odmowy dopuszczenia dowodu szczególnie istotne jest uzasadnienie postanowienia wskazujące przyczyny, dla których organ uznał, iż przeprowadzenie danego dowodu jest zbędne.

[wyimek]Jeśli wnioski dowodowe są zbyt ogólne, trzeba wezwać stronę do ich doprecyzowania[/wyimek]

W tej sprawie skarżąca zakwestionowała w odwołaniu ustalenia dowodowe poczynione przez organ z uwagi na nieprzeprowadzenie określonych dowodów. Oznacza to, że organ podatkowy drugiej instancji, uznając zastrzeżenia za wnioski dowodowe, obowiązany był do rozważenia, czy zasadne jest ich dopuszczenie, a w konsekwencji ich przeprowadzenie, czy też nie, a jeżeli nie, to z jakich przyczyn. Rozstrzygnięcie organu w tym zakresie powinno przybrać formę postanowień wydanych w trybie art. 216 § 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=539E6CC6C87DE3126E1A9F45C52B1996?id=176376]ordynacji podatkowej[/link].