Każdy odpis powinien być rozliczany proporcjonalnie

Tak orzekł WSA w Łodzi 4 lutego 2011 (I SA/Łd 1466/10).

Spółka z o.o. w ramach umów leasingu operacyjnego planuje oddawać swoim klientom do użytku samochody osobowe o wartości przekraczającej 20 tys. euro.

Amortyzując je, zamierza skorzystać z metody polegającej na zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów pełnych kwot odpisów amortyzacyjnych aż do przekroczenia wskazanego w ustawie o CIT limitu 20 tys. euro, natomiast kolejnych odpisów amortyzacyjnych w ogóle nie uwzględniać jako kosztów podatkowych.

We wniosku o wydanie interpretacji przepisów zadała pytanie: czy taki sposób amortyzacji jest zgodny z prawem. Jej zdaniem ustawa o CIT nie wyklucza zastosowania takiej metody.

Organ podatkowy był przeciwnego zdania. Przywołał art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, zgodnie z którym nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w części ustalonej od wartości samochodu osobowego przewyższającej równowartość 20 tys. euro.

Jego zdaniem oznacza to, że spółka zobowiązana będzie do ustalenia, jaka część każdego odpisu amortyzacyjnego, przez pełny okres amortyzacji, dotyczy wartości samochodu nieprzekraczającej 20 tys. euro i tylko tę część będzie miała możliwość zaliczyć do kosztów podatkowych.

Pozostała część odpisu nie jest kosztem uzyskania przychodów. Omawiany przepis nie daje natomiast zdaniem organu podstaw do przyjęcia metody wskazanej przez spółkę.

WSA w pełni podzielił stanowisko fiskusa. Uznał, że zaproponowany przez spółkę sposób liczenia odpisów jest nieprawidłowy i nie może być zastosowany.

Autor jest członkiem Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte

Komentuje Mariusz Żochowski, starszy konsultant w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Warszawie)

Komentowane orzeczenie wpisuje się w powszechnie prezentowaną linię orzeczniczą zarówno organów podatkowych, jak i sądów administracyjnych.

WSA stanął na stanowisku, że podatnicy, którzy kupili samochód osobowy o wartości większej niż 20 tys. euro, mogą zaliczać do kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne jedynie w takiej proporcji, w jakiej wskazana kwota graniczna pozostaje do całej wartości samochodu. A więc gdy samochód osobowy jest wart np. 40 tys. euro, kosztem podatkowym będzie jedynie połowa naliczonych w danym roku odpisów amortyzacyjnych.

Warto jednak przypomnieć, że zdarzały się stanowiska odmienne od opisanego. WSA w Poznaniu w wyroku z 9 grudnia 2009  (I SA/Po 814/09) stwierdził, że przepisy ustawy o CIT nie wskazują mechanizmu dokonywania rozliczeń odpisów amortyzacyjnych od samochodów osobowych, wobec czego oprócz metody prezentowanej przez organy podatkowe dopuszczalne są także inne metody.

Więcej o wyroku z 9 grudnia w artykule "Pełna amortyzacja auta jest możliwa"

Sąd uznał, że odpisy amortyzacyjne mogą być w całości zaliczane do kosztów uzyskania przychodów aż do chwili, gdy łączna ich wysokość zrówna się z równowartością 20 tys. euro. Wyrok ten został jednak zaskarżony do NSA przez dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, a sąd uznał skargę kasacyjną za zasadną (wyrok z 13 lipca 2010, II FSK 551/10).

Wydaje się zatem, że wobec ugruntowanej już linii orzeczniczej, potwierdzonej także we wskazanym orzeczeniu NSA, jedyną akceptowalną przez organy podatkowe metodą zaliczania do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od samochodów osobowych będzie metoda rozliczania proporcjonalnego.

Czytaj też artykuły:

Więcej w serwisie o:

Amortyzacja samochodu i motocykla