O informację, czy podczas takich czynności policja stosuje system nawigacji satelitarnej GPS do namierzania i śledzenia miejsc pobytu podejrzanych, zwróciła się do komendanta głównego policji Helsińska Fundacja Praw Człowieka.
Powołując się na ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz o ochronie informacji niejawnej, komendant główny policji odmówił. Artykuł 19 ust. 6 ustawy o policji, opisujący formy kontroli operacyjnej, nie wymienia stosowania nadajników GPS. Szczegółowe formy tej kontroli określa poufne zarządzenie nr pf-634 KGP z 30 czerwca 2006 r. Ujawnienie podmiotom nieuprawnionym informacji dotyczących rodzaju środków technicznych stosowanych w kontroli operacyjnej byłoby sprzeczne z tą ustawą.
HFPCz zaskarżyła odmowę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. – Stosowanie systemu GPS wchodzi w zakres środków technicznych umożliwiających uzyskiwanie w sposób niejawny informacji i dowodów, wskazany w art. 19 ust. 6 ustawy o policji – mówi Artur Pietryka, koordynator programu monitorowania legislacji w HFPCz.
– Ponieważ kontrola operacyjna wiąże się zwykle z naruszeniem sfery praw i wolności, korzystanie z określonych jej środków powinno być uregulowane w ustawie, a nie w poufnym zarządzeniu komendanta. Zwłaszcza że takich środków technicznych jest coraz więcej, są coraz doskonalsze i coraz mniej wykrywalne.
Komendant główny policji uznał zarzuty skargi za niezasadne. – Niemniej jednak – poinformował podczas rozprawy jego pełnomocnik, radca prawny Dariusz Włodarczyk – została wszczęta procedura udostępnienia warszawskiemu WSA dokumentu opatrzonego klauzulą „poufne", tj. zarządzenia nr pf-634 KGP.
