Zawiera on szereg interesujących pomysłów, zapewne inspirowanych konstytucją z 1952 roku, opierającej się na zasadzie jednolitości władzy państwowej – alternatywnej wobec zasady trójpodziału władzy (nie tylko przereklamowanej, ale też autorstwa francuskiego masona). Wiele z nich zasługuje na odrębną ocenę, ale tu skupimy się jedynie nad koncepcją przepisu zakazującego sądowi powszechnemu – a przy okazji też każdemu innemu organowi władzy – ustalania i oceny zgodności z prawem powołania sędziego oraz wynikającego z tego powołania uprawnienia do wykonywania zadań z zakresu wymiaru sprawiedliwości (proponowany art. 42a § 2 PrUSP), dla potwierdzenia powagi zakazu wzmocnionego unormowaniem, że działania kwestionujące istnienie stosunku służbowego sędziego lub skuteczność jego powołania będą przewinieniem dyscyplinarnym (art. 107 § 1 pkt 3). Zmiana ta z niecierpliwością wyczekiwana jest przez środowisko koni i ich miłośników.