Po awanturze na KUL - Grzegorz Braun i Stanisław Obirek

Te słowa nic tak naprawdę nie mówią o arcybiskupie Życińskim, za to bardzo wiele o panu Braunie. Ten pan od wielu lat ma obsesję na punkcie osób, które jego zdaniem współpracowały z SB. Rzuca oskarżenia na prawo i lewo, posługując się przy tym wyjątkowo obraźliwym językiem. Żałuję, że dzisiaj właśnie taką osobą zajmują się najważniejsze media w Polsce. Niestety, winę za to ponosi również Katolicki Uniwersytet Lubelski i jego studenci, którzy zdecydowali się zaprosić takiego osobnika na spotkanie. Mogli się spodziewać, czym to się skończy.

Sugeruje pan, że osoby kontrowersyjne nie powinny być zapraszane na uczelnie? A co z wolnością słowa?

Chcę jedynie zwrócić uwagę, że takie słowa są dziś mile widziane przez wielu studentów KUL. Zresztą ludzie, którzy przyszli na spotkanie z panem Braunem, nagradzali jego obraźliwe wypowiedzi oklaskami. To pokazuje, że mówienie o kłamcach i łajdakach im odpowiada. To poważny problem dla katolickiej uczelni, jaką jest KUL. Biorąc pod uwagę, że śp. abp Życiński był wielkim kanclerzem tej uczelni, tym gorzej to świadczy o studentach i pracownikach naukowych, którzy na to przyzwolili. Nie mieszałbym też do tego pojęcia wolności słowa. Wolność słowa nie oznacza przecież automatycznie wolności obrażania. Zresztą pan Braun od lat publicznie głosi swoje poglądy. Zarzuca wielu osobom współpracę z SB nie przedstawiając dowodów. Na brak wolności słowa nie może więc raczej narzekać.

—rozmawiał Jarosław Stróżyk