„Weselcie się już zastępy Aniołów w niebie! Weselcie się słudzy Boga! Niech zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdy Król tak wielki odnosi zwycięstwo!" – te słowa radosnego psalmu zabrzmią podczas Wigilii Paschalnej w nocy z soboty na niedzielę. Wierni zaśpiewają też radosne „Alleluja!".
Wielkanoc zaczyna się bowiem w sobotę po zachodzie słońca. Rozpoczyna ją liturgia światła. Na zewnątrz kościoła kapłan święci ogień, od którego następnie zapala się świecę nazywaną paschałem. Nabożeństwo Wielkiej Soboty kończy się procesją rezurekcyjną. Procesja ta pierwotnie obchodziła cmentarz, który zwykle znajdował się w pobliżu kościoła, by oznajmić leżącym w grobach, że Chrystus zmartwychwstał i zwyciężył śmierć.
Obecnie ze względów praktycznych w wielu miejscach w Polsce procesja rezurekcyjna przenoszona jest na niedzielny poranek.
Niedziela Wielkanocna to największe święto chrześcijańskie, które jest obchodzone na pamiątkę zmartwychwstania Chrystusa. Z obchodami świąt wielkanocnych związanych jest również wiele zwyczajów, między innymi święcenie pokarmów (przede wszystkim udekorowanych jajek – symbolu odradzającego się życia), które w koszyczku przystrojonym bukszpanem i baziami trzeba zanieść do kościoła. Poza Polską z obyczajem tym możemy się jeszcze spotkać na Słowacji i w tej części Śląska Cieszyńskiego, która jest zamieszkana przez Polaków.
