Zrobiłam wszystko, wiosną będę mogła odejść

[b]Rz: Jest pani odporną osobą?[/b]

[b]Anna Streżyńska:[/b] Jestem osobą odporną na naciski, ponieważ nie boję się utraty stanowiska, i to mi daje gigantyczny komfort.

[b]To ile jeszcze daje pani sobie lat w fotelu prezesa?[/b]

Co roku daję sobie rok. I co roku są jakieś sprawy, które mnie tu zatrzymują. W tym roku zatrzymuje mnie telewizja cyfrowa i jeszcze kilka rzeczy regulacyjnych. Chciałabym odejść na wiosnę, może przyszłego roku. Chciałabym odpocząć.

[b]W glorii i chwale, że wszystko udało się zrobić?[/b]

To wcale nie będzie gloria i chwała. Bardzo niewiele udało się zrobić. Codziennie kładę się raczej z rosnącym poczuciem porażki. Przez pierwsze półtora roku naszej pracy można było osiągać takie wodotryskowe sukcesy. Ceny galopująco spadały, jakość usług się podnosiła, liczba graczy na rynku się zwiększyła, inwestycje zaczęły hulać. Ale w tej chwili urząd sam w sobie nie jest w stanie popchnąć tego rynku do przodu, bo potrzeby konsumentów i przedsiębiorców wykraczają poza nasze kompetencje.

[b]A czego potrzebuje? Wsparcia premiera?[/b]

Tak. Wsparcia premiera i ministra infrastruktury. Tego nie mamy. Telekomunikacja nie jest ulubionym tematem w resorcie. Przy autostradach telekomunikacja się nie liczy.

[b]Do czego jest pani potrzebne to wsparcie?[/b]

Nie potrzebuję, żeby mi ktoś pomagał przeprowadzić jakąś konkretną regulację, ale by mi stworzył warunki prawne do regulowania tego rynku. Od tygodnia próbuję uzyskać termin spotkania z premierem.

[b]Jaką odpowiedź pani dostaje?[/b]

Że niedługo zostanę poinformowana o terminie. A mi jest wszystko jedno, jaki to będzie termin. To może być nawet styczeń. Tylko by był. Bo to są ważne sprawy. Nie chodzi mi o jakieś drobnostki, nie idę też się skarżyć.

[b]Jakie to ważne sprawy? [/b]

Koordynacja działań proinwestycyjnych w telekomunikacji. Ważne, a zarazem proste. Można przekopiować wiele zachodnich wzorców na nasz grunt, na przykład z Francji. Tam jest sekretarz stanu, który zajmuje się zagospodarowaniem przestrzennym, usprawnia działalność inwestycyjną w różnych usługach użytku publicznego. Koordynuje inwestorów, samorządy i stronę rządową zarówno pod względem legislacyjnym, jak i inwestycyjnym. To jest taki lodołamacz, idzie i usuwa przeszkody.

[b]Może pani mogłaby być takim lodołamaczem?[/b]

Nie, ponieważ regulator ma swoje zadania.

[b]Ale po tej wiośnie 2009...[/b]

Nie. Są inni ludzie, którzy naprawdę zjedli zęby na przeszkodach, które stoją inwestorowi na drodze.

[b]Z czym jeszcze chce pani iść do premiera?[/b]

Z kwestią ustawodawstwa. Jesteśmy pod ścianą. Bez nowych rozwiązań nie ruszymy.

[b]Jakich?[/b]

Wielu dotyczących konsumentów czy połączenia regulacji mediów i telekomunikacji, nowych narzędzi regulacyjnych, dotyczących np. egzekucji, czyli możliwość egzekwowania przez nas różnych obowiązków operatorów. W skuteczny sposób. Nie chodzi tu o kary, mnie te kary nie są do niczego potrzebne. Egzekucja ma polegać na wymuszeniu pozytywnego obowiązku. Problemem są też kwestie dotyczące działań kontrolnych. UOKiK, kiedy kontroluje przedsiębiorców, wchodzi, „wyrzuca szuflady z biurek” i sprawdza jak jest, albo pieczętuje papiery i zabiera je ze sobą. My musimy zadzwonić i poprosić, by zechcieli się z nami spotkać, bo chcemy przeprowadzić kontrolę.

[b]Marzą się pani lotne brygady UKE?[/b]

Nie. Ale są takie sytuacje, że bez takiej lotnej brygady, która po prostu znajdzie dowody na celowe antykonkurencyjne lub antykonsumenckie działania operatora, nic się nie da zrobić. Teraz mamy do czynienia z taką sytuacją. Musimy znaleźć odpowiedź na pytanie, jakie są rzeczywiste powiązania w grupie Telekomunikacja Polska, które pozwalają przenieść całą działalność detaliczną z TP do jej spółki Orange ze szkodą dla pozostałych inwestorów.

[b]Od ponad roku mamy deklaracje o podziale TP. I nic. [/b]

6 listopada będziemy mieli opracowanie, które będzie mówiło o plusach i minusach rozwiązania zwanego separacją funkcjonalną.

[b]Jaka jest w tej chwili pani opinia?[/b]

Wolałabym nie udzielać odpowiedzi, ale jej udzielę. Może się bowiem okazać, że nie mamy już po co przy funkcjonalnej separacji grzebać, bo TP wyprzedza nasze działania, przenosząc część działalności do swojej spółki. I może się okazać, że dla rozwiązania sprawy potrzebne byłoby nam prawo nakazu sprzedania spółek z grupy TP. Te słowa zaraz pewnie spowodują krzyk i histeryczne reakcje. Dlatego jest mi potrzebny legislator, czyli minister infrastruktury, który powinien stworzyć rozwiązania prawne, dzięki którym ja nie będę marzyła o separacji własnościowej.

[b]Jaki wobec tego los czeka TP?[/b]

W naszej koncepcji hurt miał być wyprowadzony do osobnej jednostki organizacyjnej, a tymczasem hurt zostaje na miejscu z innymi pobocznymi działalnościami, a detal jest wyprowadzany do osobnej spółki w grupie. Nasze działania w jakimś stopniu mogą być po prostu bezsensowne. Ale to nie znaczy, że mamy nic nie robić. Przeciwnie, obecna sytuacja tym bardziej wymaga reakcji.

[b]Pójdzie pani mimo wszystko w zaparte i dokona tego podziału?[/b]

Nie, jeśli koszty będą przekraczały korzyści. Nie jestem wariatem, wbrew temu, co się o mnie mówi. Decyzja zapadnie w listopadzie. I choć mam wrażenie, że TP udało się uciec spod topora, to moi eksperci przekonują mnie, że nie powinnam się szybko z separacją żegnać, bo ona daje ewidentne korzyści i odpowiada na problemy rynkowe. Wszystko jest więc jeszcze możliwe.