Polska nie straci na pożyczce NBP dla MFW

Na ra­zie jed­nak wie­my, że nie ma mo­wy o po­życz­ce ce­lo­wej, ale po pro­stu o li­nii dla MFW. Nie wie­my, jak bę­dzie za dwa – trzy la­ta (ta­ka jest per­spek­ty­wa cza­so­wa po­życz­ki), ale na ra­zie Fun­dusz jest in­sty­tu­cją o naj­wyż­szej wia­ry­god­no­ści kre­dy­to­wej na świe­cie. Pew­niej­szą niż rzą­dy USA czy Nie­miec.

Od po­cząt­ku te­go ro­ku – jak wska­zu­ją in­dek­sy ob­li­ga­cji Ci­ti­gro­up – pa­pie­ry ame­ry­kań­skie da­ły za­ro­bić na­wet po­nad 9 proc., a nie­miec­kie 6 proc. (w wy­ra­że­niu do­la­ro­wym). Moż­na więc po­wie­dzieć, że „stra­ta" bę­dzie jesz­cze więk­sza. Ty­le że ob­li­ga­cje na­wet naj­bar­dziej pew­nych kra­jów mo­gą zy­ski­wać na war­to­ści, ale mo­gą też tra­cić.

Te wa­ha­nia do­brze od­da­je pu­bli­ko­wa­ny przez NBP wy­nik z za­rzą­dza­nia re­zerw, któ­ry dla przy­kła­du w 2008 r. wy­niósł 8,5 proc. (w wa­lu­cie in­stru­men­tów), ale rok póź­niej spadł już do 0,5 proc.

To oczy­wi­ście w sy­tu­acji, w któ­rej dłuż­ni­cy – np. rzą­dy, któ­rych pa­pie­ry po­sia­da NBP – wy­wią­zu­ją się ze zo­bo­wią­zań. To chy­ba od­po­wied­nie miej­sce, by po­sta­wić na­stę­pu­ją­ce py­ta­nie: je­śli MFW nie bę­dzie od­da­wać swo­ich po­ży­czek, to kto bę­dzie spła­cał swo­je dłu­gi?

Pro­ble­my z od­zy­ska­niem pie­nię­dzy z MFW?do­ty­czy­ły­by nie­speł­na jed­nej dzie­sią­tej na­szych re­zerw wa­lu­to­wych (fak­tycz­nie mo­że to być wię­cej: nie­co po­nad mie­siąc te­mu NBP?przy­stą­pił do pro­gra­mu po­ży­czek dla MFW; na­sze za­an­ga­żo­wa­nie mo­że prze­kro­czyć nie­co 3 mld eu­ro). Nie oszu­kuj­my się jed­nak, że za­ła­ma­nie, któ­re skło­ni­ło­by do nie­od­da­wa­nia pie­nię­dzy MFW, nie do­tknie po­zo­sta­łej czę­ści re­zerw wa­lu­to­wych.

W ta­kiej sy­tu­acji jako naj­mą­drzej­si z mą­drych bę­dą wska­zy­wa­ni za­pew­ne ci, któ­rzy za­le­ci­li­by wy­mia­nę wszyst­kich wa­lut wcho­dzą­cych w skład re­zerw na zło­to. I trzy­ma­nie go w skarb­cu w cen­tra­li NBP?na Świę­to­krzy­skiej w War­sza­wie.