Powołany kodeks budzi w uczestnikach rynku uzasadnione wątpliwości, dotyczące sposobu ich wprowadzenia w instytucjach nadzorowanych.
Wprowadzenie – przyjęcie Zasad, ich charakter prawny
Komisja Nadzoru Finansowego (KNF) przyjęła w dniu 22 lipca 2014 r. dokument zawierający „Zasady ładu korporacyjnego dla instytucji nadzorowanych", regulujący zasady corporate governance podmiotów rynku finansowego poddanych nadzorowi KNF. KNF zobowiązała instytucje nadzorowane do przyjęcia Zasad do 1 stycznia 2015 roku.
Samo pojawienie się na rynku nowego kodeksu dobrych praktyk nie jest zaskakującym zjawiskiem – takie kodeksy dobrych praktyk pojawiają się w drodze inicjatyw uczestników rynku w różnych branżach. Niezwykłość publikacji KNF polega jednak na tym, że jej autorem jest nie podmiot rynku ale jego regulator, zapowiadający korzystanie z narzędzi nadzorczych w celu kontrolowania wdrożenia kodeksu – poziom wdrożenia Zasad ma mieć przełożenie na ocenę BION (w jaki sposób dokładnie – nie wiadomo, KNF nie wypowiedziała się dotąd na ten temat).
Adresaci – kto powinien wdrożyć Zasady
Zasady powinny zostać wdrożone przez wszystkie instytucje nadzorowane przez KNF (w tym, między innymi, banki, podmioty rynku ubezpieczeniowego, domy maklerskie etc.), z wyłączeniem pewnych kategorii wymienionych przez KNF (m.in. agenci transferowi, agenci ubezpieczeniowi, brokerzy usług ubezpieczeniowych).
W związku z listą wyłączeń, pojawia się wątpliwość dotycząca spółek publicznych – z jednej strony, spółki publiczne są objęte (wprost) obowiązkiem wdrożenia Zasad, z drugiej strony – z obowiązku tego zwolnieni są emitenci dokonujący ofert publicznych lub których papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym – ta sprzeczność daje się racjonalnie wyjaśnić jedynie przez przyjęcie, że Zasady mają zastosowanie do tych spółek publicznych, które nie mieszczą się w zakresie wyłączenia (czyli: nie są emitentami dokonującymi ofert publicznych lub których papiery wartościowe są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym). Nie wiadomo jednak, jak w praktyce KNF zinterpretuje tę sprzeczność, m.in. w odniesieniu do spółek publicznych będących emitentami a jednocześnie mających inny „tytuł" do przestrzegania Zasad (np. z racji bycia bankiem).
